(VOV)_ការប្រើប្រាស់ឬស្សីជាវត្ថុធាតុដើមស្នូល ក្នុងការសម្ដែងវិនាដកម្មសៀក៖
 ភូមិខ្ញុំ របស់បណ្ដាសិល្បករវ័យក្មេង បានបង្កើតឡើងគំនូរមួយ​ពោពេញទៅដោយភាព
កក់ ក្តៅនៅស្រុកកំណើត។ វិនាដកម្មសៀកភូមិខ្ញុំនេះជាការតភ្ជាប់រវាងប្រភេទសិល្បះ​សម្ដែងជាច្រើន។ ទោះបីជានេះគឺ​ប្រភេទ​សិល្បះដ៏ថ្មីថ្មោងនៅវៀតណាមក្តី ប៉ុន្តែក្នុង រយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ វិនាដកម្មសៀកភូមិខ្ញុំបានបង្កើតចំណាប់អារម្មណ៍ថ្មី ដោយឡែក
សំរាប់ទាំងជនវៀតណាមនិងភ្ញៀវ​ទេសចរណ៍អន្តរជាតិទៀតផង។​

កម្មវិធីសៀកភូមិខ្ញុំ

          កម្មវិធីសៀកភូមិខ្ញុំត្រូវបានចាប់ផ្តើមដោយឈុតសម្ដែងវិកាដ្ឋាន​​នាំទស្សនិក ជនបានឃើញទិដ្ឋភាពពេល​ព្រឹកព្រលឹម​នៅជនបទ​វៀត​ណាម​។ រូបភាពស្ដីពីប្រជា កសិករនានាកំពុងត្រៀមរៀបចំល្អី ភ្ជួរ រនាស់ សំរាប់ថ្ងៃធ្វើ​ពលកម្មថ្មី។ បញ្ចប់គឺពេល ដែលរាត្រីគ្របដណ្ដបទៅលើគ្រប់ទីកន្លែង ក្រោយពីការធ្វើពលកម្មហត់នឿយ។​ម្តាយដេកក្បែរអង្រឹងបំពេរកូន​​ នារីប៉ាក​ខាវអាវ បុរសច្រៀងបទ​ចម្រៀងស្ដីពីគុណ
បំណាច់ របស់ឳពុក ម្ដាយ។ ក្នុងរយៈពេលសម្ដែងនោះ ​ជីវភាពរស់នៅទាងស្រុង
របស់ជនវៀតណាម នៅក្នុងភូមិឃុំ ត្រូវបានបង្ហាញច្បាស់លាស់ ដូចជា៖ ពីការចាប់
ត្រី ទៅស្ទូង ស្រូវក្នុងពេលរាត្រីមាន​ពន្លឺរបស់​ព្រះច័ន្ទ ការលក់ដូរក្នុងផ្សារ ពិធីអាពាហ៍
ពិពាហ៍  សូត្រធម៌…។ល។ ក្នុងនោះ សិល្បករ សិល្បការនីសៀកចំនួន២០នាក់លោត
ដាំដូង​ ជាមួយឧបករណ៍​ស្នូលពីឬស្សី សម្ដែងឡើងជីវភាព១ដ៏សុខសាន្តត្រាណ នៅ
ជន បទវៀតណាម។​

          ឬស្សីជាវត្ថុធាតុដើមស្នូល ក្នុងការសម្ដែងនេះ។ ឬស្សីចូលរួមការសម្ដែងដូចជា
តួឯកម្នាក់។ ដើមឬស្សីគ្រប់ប្រភេទ ត្រូវបានបណ្ដាអ្នកដឹកនាំរឿង និងសិល្បករ សិល្ប
ការនី  ប្រើប្រាស់ បង្កើតឡើងរូបភាពអំពីស្ពានឬស្សី ទន្លេ ផ្ទះសម្បែង…។ល។ បណ្ដាសិល្បករ សិល្បការនីផ្តួលខ្លួន ទៅលើដើមឬស្សីផ្សេងៗនោះ។ កម្មវិធីសៀក
ភូមិខ្ញុំនេះ បាននាំទស្សនិកជនសម្របខ្លួនចូលក្នុងជីវភាពរស់នៅមួយដ៏សុខសាន្ត
ត្រាណ  សកម្មនិងរ៉ូម៉ានទិច ។ តាមនោះ ធ្វើអោយជនវៀតណាមដែលត្រូវរស់នៅ
ឆ្ងាយនឹក ដល់ស្រុកកំណើត ប្រភពដើមរបស់ខ្លួនផង និងភ្ញៀវទេសចរណ៍​យល់ដឹង
បន្ថែម អំពីវប្បធម៌​ភូមិឃុំ​នៅ​វៀតណាម។ លោកស្រីAster គ្រូបង្រៀនមួយនាក់ ពី
ប្រទេស Scotland ដែល​កំពុងរស់នៅនៅទីក្រុងហូជីមិញ បានអោយដឹងថា៖

          “ បណ្ដាអ្នកមិត្តភក្តិបាននិយាយជាមួយខ្ញុំថា៖កម្មវិធីនេះអស្ចារ្យ​ណាស់។​ មិត្ត
ភក្តិខ្ញុំបានទៅ​ទស្សនាហើយ និងឥឡូវខ្ញុំបាន​ទៅ​​ទស្សនា។ តាមរយៈកម្មវិធីនេះ ខ្ញុំ
យល់ដឹង បន្ថែមអំពីជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ​របស់ប្រជាជនវៀតណាម។ ប្រការដែល
ធ្វើអោយ ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង នោះគឺការច្នៃប្រឌិតថ្មី ពេលដែលគេប្រើប្រាស់ បណ្ដាវត្ថុធាតុដើមពីឬស្សី។ ​ទន្ទឹមនឹងនោះ ខ្ញុំក៏បានឃើញទេពកោសល្យ  និងការ កម្លាំងខ្លាំងរបស់បណ្ដា​សិល្បករ សិល្បការនីទៀតផង។”

តាមរយះល្បែងយោលទោងត្រែយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញនាទីសៀក” ភូមិខ្ញុំ“នាំ
ទស្សនិ កជនលង់ខ្លួនក្នុងបរិយាកាសសុខសាន្តត្រាណនិងសូរសំលេងនៃជីវភាព របស់ជនបទវៀតណាម។នោះគឺសំលេងមាន់រងាវសូរសំលេងខ្លុយនិងសំលេង
ហៅគ្នាទៅធ្វើ ស្រែចម្ការ។លោកស្រី​Manuels ភ្ញៀវទេសចរអាល្លឺម៉ង១នាក់អោយ
ដឹងថាៈ“ អស្ចារ្យណាស់។គេបានប្រើឬស្សីដើម្បីធ្វើផ្ទះលើឆាកល្ខោន។នេះជាការ
ច្នៃប្រឌិត១។  នេះជាលើកដំបូងហើយដែលខ្ញុំត្រូវបានទស្សនាកម្មវិធី១ដូច្នេះ។ “

នាទីសៀក” ភូមិខ្ញុំ“បង្ហាញមុខនៅវៀតណាមជាលើកដំបូងនាឆ្នាំ២០០៥។និ​ងឆ្នាំ២០០៩នាទីនេះត្រូវ​បានសំដែងនៅបរទេស។អ្នកដឹកនាំរឿង Tuan Leចែករំ
លែកថា៖

“ នេះជាកម្មវិធីសិល្បះពិសេស១នៅប្រទេសវៀតណាមក៍​ដូចជានៅលើស
កលលោកផងដែរ។ពីព្រោះកម្មវិធីសិល្បះពោរពេញទៅដោយចរិតលក្ខណះច្នៃ
ប្រឌិត។វាជាការគួបផ្សំរវាងភ្លេងរបាំនិងការច្នៃប្រឌិតរបស់សិល្បករសិល្បការីនីលើ ឆាកល្ខោនដោយការប្រើឧបការណ៍ជាឬស្សី។     “​

ត្រូវបានលង់ខ្លួនក្នុងបរិយាកាសនៃជនបទវៀតណាមគឺជាចំណាប់អារម្មណ៍

របស់ទស្សនិកជនទាំងឡាយពេលមកទស្សនានាទីសៀក” ភូមិខ្ញុំ“៕