(VOVworld)-สำหรับชนกลุ่มน้อยต่างๆในเขตเขาตอนบนของเวียดนาม ภาพบูชาเป็นหนึ่งในศิลปะพื้นเมืองที่ผูกพันกับศาสนาและความเลื่อมใสต่างๆเช่นพุทธศาสนาและลัทธิเต๋าแต่ก็ยังสะท้อนให้เห็นเอกลักษณ์วัฒนธรรมของแต่ละชนเผ่าที่เกิดจากขนบธรรมเนียมประเพณีการดำเนินชีวิตในท้องถิ่น ซึ่งสะท้อนให้เห็นจากรูปภาพ สีสันและจำนวนภาพในแต่ละชุด

ภาพพิมพ์ไม้พื้นเมืองเพื่อบูชาที่ยังได้รับการเก็บรักษาในพิพิธภัณฑ์วิจิตศิลป์เวียดนาม (photo internet)

ตามท้องถิ่นต่างๆในเขตเขาตอนบนของเวียดนามมีชนเผ่าน้อยต่างๆเช่น ไต หนุ่ง เย้า กาวลาน ซ้านหยิ่ว ที่มีประเพณีการใช้ภาพบูชาในงานเซ่นไหว้ต่างๆ โดยเฉพาะชนเผ่าไตและเย้าเป็นสองชนเผ่าที่ยังคงเก็บรักษาและใช้ภาพบูชาด้วยจำนวนที่หลากหลายในการบูชาผู้ตายและการสอนให้คนที่ยังมีชีวิตอยู่ต้องทำดีมีความเมตตาเพื่อให้ดวงวิญญาณได้ไปสู่สุคติเมื่อต้องเสียชีวิตไป ถ้าคนที่ทำแต่เรื่องเลวร้ายทำบาปกับคนอื่นเมื่อตายไปก็ต้องเสวยทุกข์อยู่ในอเวจีมหานรก

สำหรับภาพบูชาที่ใช้ในงานศพได้สื่อถึงความปรารถนาของชาวบ้านและครอบครัวของผู้ตายที่ขอให้ดวงวิญญาณได้ไปสู่สุคติ ซึ่งภาพเหล่านี้เป็นภาพพิมพ์ไม้พื้นเมืองและมีหลายภาพที่ยังได้รับการเก็บรักษาในพิพิธภัณฑ์วิจิตศิลป์เวียดนาม จิตรกร เหงวียนแหมงดึ๊กเผยว่า “ภาพบูชาที่พบเห็นทั่วไปในชุมชนชนเผ่าต่างๆในเขตเขาส่วนใหญ่เป็นภาพพิมพ์ไม้พื้นเมืองห่างจ๊ง นอกจากนั้นก็มีภาพบางส่วนที่ชาวเขาได้วาดเองโดยใช้สีธรรมชาติพร้อมลวดลายที่เรียบง่าย”

(photo internet)

สำหรับภาพบูชาที่ชาวบ้านได้วาดเองนั้นดูจากลายวาดที่เรียบง่ายแต่มีความใกล้ชิดคุ้นเคยกับชีวิตกับธรรมชาติก็สามารถเข้าใจความปรารถนาของพวกเขาและนี่ก็เป็นหนึ่งในเอกลักษณ์เฉพาะที่แม้แต่จิตรกรอาชีพเองก็ไม่สามารถวาดให้เหมือนได้ จิตรกรเหงวียนแหมงดึ๊กเผยต่อไปว่า แม้จะเป็นภาพที่เรียบง่ายแต่การวาดภาพบูชาของชนเผ่านั้นก็ต้องมีขั้นตอนที่ต้องปฏิบัติกันอย่างเคร่งครัด“ผู้ที่สามารถวาดภาพบูชาได้ก่อนอื่นต้องเป็นคนที่รู้จักการวาดภาพ ต้องแยกตัวไปอาศัยอยู่คนเดียวสักระยะหนึ่งเพื่อรักษาให้ทั้งกายและใจมีความบริสุทธิ์ เพื่อความศักดิ์สิทธิ์ของผลงาน”

ไม่เหมือนกับภาพพิมพ์ไม้พื้นเมืองดงโห่หรือกิมหว่างที่สามารถใช้ประดับในบ้านได้ทั่วไป หากภาพพิมพ์ไม้พื้นเมืองของชนเผ่าจะนำมาใช้เฉพาะในงานบูชาต่างๆ ดังนั้นภาพยิ่งเก่ายิ่งมีรอยขาดหรือรอยไหม้เพราะโดนขี้เถ้าธูปก็ยิ่งมีคุณค่า ถ้าขาดก็ต้องเอากระดาษมาปะเพื่อใช้ต่อ สำหรับสีสันของภาพนั้นมักจะเน้นไปทางสีเข้มๆและส่วนใหญ่จะใช้สีแดง คราม เหลืองหรือขาว ปัจจุบัน แม้ชีวิตได้มีการพัฒนาตามกระแสสังคมที่ทันสมัยในหลายด้านแต่การใช้ภาพพื้นเมืองในการบูชาของชาวเขานั้นก็ยังคงได้รับการสืบสานต่อไปอย่างสมบูรณ์และถือเป็นหนึ่งในวิธีการอนุรักษ์คุณค่าวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของชนกลุ่มน้อยต่างๆของเวียดนาม.