ในสัปดาห์แรกของเดือนและในวันจันทร์และวันศุกร์ทุกสัปดาห์ ครูและนักเรียนทุกระดับชั้นของโรงเรียนต่างๆในอำเภอเขตภูเขาบิ่งห์เหลียว จังหวัดกว๋างนิงห์จะสวมใส่เครื่องแต่งกายพื้นเมืองไปโรงเรียน และการปฏิบัตินี้ได้กลายเป็นธรรมเนียมที่ทุกคนได้ทำกันด้วยความภาคภูมิใจ .Vũ Miền/ VOV

อำเภอบิ่งห์เลียวมีประชากรร้อยละ 96 เป็นชนกลุ่มน้อย ซึ่งเป็นอัตราส่วนของชนกลุ่มน้อยต่อประชากรในท้องถิ่นที่สูงที่สุดของประเทศ โดยชนเผ่าไตมีจำนวนมากที่สุดคิดเป็นกว่าร้อยละ51 ส่วนที่เหลือคือเผ่าเย้า ซ้านจี๋ กิง ฮวา เป็นต้น แต่ละชนเผ่าจะมีวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของตนที่สะท้อนจุดสังเกตุจากเครื่องแต่งกายและลวดลายสีสัน เช่น ลายปักบนชุดของเผ่าเย้ามักจะใช้ด้ายที่สีสันฉูดฉาด ส่วนชาวเผ่าไตและซ้านจี๋มักจะย้อมผ้าสีครามเข้ม คุณหลุกแทงถวี่ ครูชนเผ่าไตจากโรงเรียนประถมฮุกด๋ง เผยว่า ชาวเผ่าซ้านจี๋มักจะใส่ชุดที่เสื้อสีคราม กระโปงสีดำ ส่วนชุดของเผ่าเย้าจะมีสีสันที่สดใส “ดิฉันรู้สึกภูมิใจมากที่เห็นครูและนักเรียนใส่ชุดประจำชนเผ่า นี่ก็เป็นการประชาสัมพันธ์ภาพลักษณ์ของชนเผ่าตนและเป็นวิธีการส่งเสริมการให้การศึกษาแก่เด็กนักเรียนให้รักและตระหนักถึงการร่วมรักษาวัฒนธรรมของชนเผ่าตน”

การใส่เครื่องแต่งกายของชนกลุ่มน้อยไปโรงเรียนเป็นข้อกำหนดของสำนักงานการศึกษาบิ่งห์เลียวตั้งแต่ปีการศึกษา 2015 โดยเริ่มปฏิบัติที่โรงเรียนประถมและมัธยมต้น แหว่งโม และโรงเรียนกึ่งประจำชนกลุ่มน้อยด่งวัน นายโตดิ่งห์เหียว รองผู้อำนวยการ ศูนย์ประชาสัมพันธ์อำเภอบิ่งห์เลียวเผย กล่าวว่า “ในตอนแรกนั้น ทุกคนยังไม่ค่อยชินกับการใส่ชุดประจำชนเผ่าไปทำงานหรือไปเรียนเพราะการสวมใส่ใช้เวลามากกว่าการใส่ชุดทั่วไป แต่หลังจากที่ฟังและเข้าใจในความหมายของการรณรงค์นี้บรรดาผู้ปกครองก็เห็นด้วยและให้การสนับสนุนเพราะการใส่ชุดประจำชนเผ่าทั้งสวยทั้งช่วยเพิ่มคุณค่าของวัฒนธรรมพื้นบ้านและเพื่อแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักเอกลักษณ์วัฒนธรรมของชนเผ่าตน ซึ่งทุกครอบครัวต่างก็มีชุดพื้นเมืองกันอยู่แล้ว.”

ภายหลังการปฏิบัติแนวทางนี้มาเกือบ10ปี การใส่ชุดพื้นเมืองของชนเผ่าไปโรงเรียนได้กลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติและเป็นความงามทางวัฒนธรรมที่น่าประทับใจ แถมยังช่วยให้เด็กมีความรักและตระหนักถึงการเรียนรู้และอนุรักษ์วัฒนธรรมของชนเผ่าตน ซึ่งการประกวดเดินแฟชั่นชุดชนเผ่าในอำเภอบิ่งห์เลียวที่จัดขึ้นเป็นครั้งแรกก็ดึงดูดนักเรียนหลายโรงเรียนเข้าร่วม   

“ในโรงเรียนของหนูมีเพื่อนหลายชนเผ่ามาเรียน ชุดของชนเผ่าเย้ามีลายปักที่สีสันสวยงาม เมื่อใส่แล้วก็รู้สึกตัวเองเด่นขึ้นและก็ภูมิใจกับเอกลักษณ์ของชนเผ่าตนมาก”

“ชนเผ่าซ้านจี๋ก็มักจะใส่ชุดพื้นเมืองในโอกาสเทศกาลตรุษเต๊ต งานแต่งงาน หรือการไปทำนาทำไร่ เดินป่า เล่นกีฬา ก็ใส่ด้วย”.

การประกวดเดินแฟชั่นชุดชนเผ่าในอำเภอบิ่งห์เลียว

การใส่ชุดพื้นเมืองของชนกลุ่มน้อยไม่เพียงแต่ได้รับการส่งเสริมในโรงเรียนเท่านั้น แต่ยังได้รับการเผยแพร่ไปยังเจ้าหน้าที่พนักงานและประชาชนในท้องถิ่นด้วย ไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็จะพบเห็นคนที่ใส่ชุดแต่งกายของหลายชนเผ่าที่มีสีสันสวยงามอย่างน่าประทับใจ ซึ่งคุณเหงวียนถิเตวียดแหง ชนเผ่าไต ประธานคณะกรรมการประชาชนอำเภอบิ่งห์เลียวกล่าวว่า เพื่อความสะดวกในการทำงานชุดแต่งกายของชนเผ่าไตได้รับการปรับปรุงด้วยการใช้ผ้าเนื้อนุ่มกว่าผ้าปกติที่จะใช้ตัดชุดแต่ยังคงไว้ซึ่งจุดเด่นแบบดั้งเดิม จึงได้รับการขานรับจากผู้คนเพื่อสวมใส่ไปทำงาน“นี่คือความงามทางวัฒนธรรมที่เราพยายามรักษาไว้เพื่อส่งเสริมและพัฒนาคุณค่าของวัฒนธรรมชนเผ่าต่างๆในพื้นที่และถือว่านี่เป็นแหล่งพลังภายในเพื่อส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของท้องถิ่น โดยเฉพาะการพัฒนาการท่องเที่ยว”

เครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมของชนเผ่าต่างๆไม่ว่าจะสดสวยไปด้วยลวดลายสีสันแบบเผ่าเย้าหรือมีความเรียบง่ายอย่างเสื้อสีครามของเผ่าไต เผ่าซ้านจี๋ แต่ล้วนมีเรื่องราวทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของทุกชนเผ่า โดยการรณรงค์ใส่ชุดพื้นเมืองของชนกลุ่มน้อยแบบดั้งเดิมไปโรงเรียนและไปทำงานเป็นความพยายามที่เข้มแข็งเพื่อที่จะรักษาและส่งเสริมภาพลักษณ์ของวัฒนธรรมแห่งแผ่นดินเขตเขาบางห์เลียว และนี่ก็เป็นวิธีที่มีความหมายในการเตือนใจนักเรียนรุ่นต่างๆให้มีจิตสำนึกในความรักชาติบ้านเมือง โดยเริ่มจากการรักชุดแต่งกายประจำชนเผ่าของตน.