จนถึงปัจจุบัน ชุมชนชาวเวียดนามในลาวเป็นชาวเวียดนามรุ่นที่ 5 และ 6 ซึ่งเป็นหนึ่งในชุมชนชาวต่างประเทศที่ใหญ่ที่สุดในลาวที่มีจำนวนราว 1 แสนคน มีจิตใจแห่งความรักชาติ ความสามัคคี มีความสัมพันธ์ที่ดีกับหน่วยงานท้องถิ่นและชาวบ้านในพื้นที่ มีการปฏิบัติตามกฎหมายต่างๆ ของรัฐบาลลาวได้อย่างถูกต้องและเคร่งครัด อีกทั้งมีส่วนช่วยเหลืออย่างมากให้แก่พรรคและรัฐบาลลาวทั้งในยุคสงครามและกระบวนการพัฒนาและปกป้องประเทศของทั้งสองชาติ นอกเหนือจากการมีส่วนร่วมอย่างเป็นรูปธรรมดังกล่าวแล้ว ชุมชนชาวเวียดนาม รวมถึงพุทธศาสนิกชนเวียดนามฝนลาว ยังมีการจัดกิจกรรมต่างๆ ที่มีความหมาย เช่น ให้ความช่วยเหลือและดูแลผู้ยากจน ผู้ตกทุกข์ได้ยาก และกลุ่มผู้ป่วยทางจิต ซึ่งได้ส่งเสริมความงามทางวัฒนธรรมและคุณค่าทางมนุษยธรรมของชาวเวียดนามในต่างประเทศ ซึ่งมีส่วนช่วยเสริมสร้างสัมพันธไมตรีพิเศษระหว่างเวียดนามกับลาว

สืบสานและอนุรักษ์ประเพณี “รักคนอื่นเหมือนรักตนเอง”

ในตลอดช่วงเวลากว่า 3 ปีที่ผ่านมา พระมหาเถระ ทิกมิงกวาง เจ้าอาวาสวัด เฝิดติก เวียงจันทน์ลาว กับกลุ่มพุทธศาสนิกชน ได้จัดเตรียมอาหารหลายชุดให้แก่ผู้ยากจนหรือกำลังตกทุกข์ได้ยากในศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งนครหลวงเวียงจันทน์ในทุกๆ วันอาทิตย์ เพื่อการกุศล ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้ป่วยทางจิต คนเร่ร่อนไร้บ้าน และคนไร้ที่พึ่ง พระมหาเถระ ทิกมิงกวาง เผยว่า

“เมื่อ 3 ปีที่แล้ว พวกเราได้เข้าไปที่ศูนย์คุ้มครองแห่งนี้ในขณะที่ทุกคนกำลังทานอาหารอยู่พอดี ซึ่งแต่ละคนได้รับประทานข้าวเหนียวห่อหนึ่งพร้อมน้ำซุปหนึ่งถ้วยเท่านั้น หลังจากนั้น คณะกรรมการเพื่อการกุศลของวัดได้ตัดสินใจที่จะพยายามทำอาหารชุดใหญ่ในทุกๆ วันอาทิตย์ให้แก่พวกเขา”

ตั้งแต่เช้าตรู่ พุทธศาสนิกชนทุกคนได้แบ่งหน้าที่กัน เช่น ไปจ่ายตลาด เตรียมวัตถุดิบ และทำอาหาร ซึ่งถึงแม้เป็นอาหารเจ แต่ก็มีการปรับเปลี่ยนเมนูอาหารให้ไม่ซ้ำกันและมีคุณค่าทางโภชนาการครบถ้วน อีกทั้งยังได้รับการสนับสนุนวัตถุดิบจากกลุ่มผู้ใจบุญหลายคน ไม่ว่าจะเป็นข้าวสาร ขนมปัง และผลไม้ ดังนั้น เมนูอาหารจึงมีความหลากหลายและอร่อย

พระมหาเถระ ทิกมิงกวาง เจ้าอาวาสวัด เฝิดติก เวียงจันทน์ลาว กับกลุ่มพุทธศาสนิกชน ได้จัดเตรียมอาหารหลายชุดให้แก่ผู้ยากจนหรือกำลังตกทุกข์ได้ยาก

นาง เหงวียนถิลวาน อายุ 63 ปี ซึ่งเป็นชาวเวียดนามรุ่นที่สองที่เกิดและเติบโตในลาว ได้เล่าให้ฟังว่า ตั้งแต่เด็กๆ พ่อแม่ได้สอนให้ลูกๆ รู้จักการทำบุญและให้ความช่วยเหลือผู้ที่กำลังตกทุกข์ได้ยาก ซึ่งถือเป็นวัฒนธรรมและประเพณีของชาวเวียดนามที่มีมาอย่างช้านาน ดังเช่น “รักคนอื่นเหมือนรักตนเอง” ที่บรรพบุรุษเคยสั่งสอนไว้ สำหรับตัวเธอ เมื่อลูกหลานโตขึ้นและมีครอบครัวเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว เธอก็ไปทำบุญเพื่อสะสมบุญบารมีให้แก่ลูกหลานรุ่นหลัง

“เราเป็นชาวเวียดนามที่มักจะเข้าวัดเป็นประจำ  เรารู้สึกสงสารพวกเขาเพราะไร้ที่พึ่ง ซึ่งรัฐบาลสามารถให้ความช่วยเหลือได้แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น ดังนั้น พวกเราจึงทำกับข้าวเพื่อช่วยให้กลุ่มผู้ตกทุกข์ได้ยากนั้นได้อิ่มท้องอิ่มใจในขณะที่พระสงฆ์จะสวดมนต์ด้วยความหวังที่นำพาความสุขมากให้แก่พวกเขา”

ส่วนนาย Soukvandaphone เจ้าหน้าที่ประจำศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งนครหลวงเวียงจันทน์ ได้เผยว่า ปัจจุบัน ทางศูนย์กำลังดูแลผู้ตกทุกข์ได้ยากกว่า 250 คน เนื่องจากงบประมาณที่จำกัด ทำให้ไม่สามารถจัดหาอาหารที่มีคุณค่าโภชนาการครบถ้วนได้ทุกมื้อ ดังนั้น การที่พุทธศาสนิกชนชาวเวียดนามให้ความช่วยเหลือนั้นถือว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีมาก ถึงแม้เป็นเมนูอาหารง่ายๆ เช่น ข้าวผัด ขนมปัง นมกล่อง หรือน้ำอัดลม แต่สิ่งเหล่านั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยหัวใจ การแบ่งปัน และความเห็นอกเห็นใจกันของพุทธศาสนิกชนชาวเวียดนาม นาย Soukvandaphone เผยต่อไปว่า

“ทุกๆ วันอาทิตย์ พระสงฆ์และพุทธศาสนิกชนจะทำกับข้าวให้กับผู้ตกทุกข์ได้ยากในศูนย์ฯ ด้วยเมนูอาหารที่หลากหลายและมีสารอาหารครบถ้วน ซึ่งเป็นกิจกรรมที่ได้ทำด้วยหัวใจของพุทธศาสนิกชนชาวเวียดนามบนพื้นฐานเชิงมนุษยธรรมและศีลธรรมแห่งการช่วยเหลือผู้อื่น นี่ทำให้พวกเรารู้สึกซาบซึ้งใจมาก”

ทั้งนี้ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ชุมชนชาวเวียดนามในลาว รวมถึงบรรดาพุทธศาสนิกชนได้มีการจัดกิจกรรมเพื่อการกุศลที่มุ่งใจสู่ปิตุภูมิพร้อมมีส่วนร่วมต่อประเทศที่ตัวเองกำลังอาศัย โดยส่งเสริมจิตใจแห่งความรักใคร่และการช่วยเหลือผู้ยากจนและผู้ตกทุกข์ได้ยากให้มากขึ้น ซึ่งมีส่วนช่วยสร้างภาพลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่ดีงามของชาวเวียดนามในแผ่นดินล้านช้าง พร้อมเสริมสร้างสัมพันธไมตรีพิเศษระหว่างเวียดนามกับลาวให้คงอยู่ยืนยาวตลอดกาล.