ชั้นเรียนสำหรับผู้สูงอายุในโครงการโรงเรียนผู้สูงอายุวิลัยวัยหวาน

ความสนุกสนานและคล่องตัวคือบรรยากาศของชั้นเรียนผู้สูงอายุในห้องเรียนที่มีพื้นที่กว่า 30 ตารางเมตรของโครงการโรงเรียนผู้สูงอายุ “วิลัยวัยหวาน” เมืองหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ สิ่งที่น่าสนใจคือนักเรียนส่วนใหญ่มีอายุมากกว่า 60 ปี และการที่ได้ใส่ชุดนักเรียนมัธยมปลายก็ถือเป็นความสุขของนักเรียนทุกคน

นาย นพพร วุฒิกุล นายกเทศมนตรีเมืองหัวหิน (ขวา)

โครงการนี้ได้เปิดชั้นเรียนผู้สูงอายุมาแล้วสองรุ่น แต่ละรุ่นใช้เวลา 4 เดือน ซึ่งเรียนฟรีโดยเรียนสัปดาห์ละ 1 วัน คือในวันจันทร์ตั้งแต่ 8 โมงเช้าถึงเที่ยง รุ่นแรกมี 200 คน ส่วนรุ่นที่ 2 มีเกือบ 250 คนและในปัจจุบัน ก็กำลังเตรียมพร้อมเปิดรับรุ่นที่ 3 นาย นพพร วุฒิกุล นายกเทศมนตรีเมืองหัวหินเผยว่า “จริงๆแล้ว การดูแลผู้สูงอายุมีในหลายพื้นที่ของประเทศไทย หัวหินนั้นน่าจะเป็นที่แรกๆ มากกว่าที่จะจัดการในการดูแลผู้สูงอายุในพื้นที่ ก็ใช้ใจก่อนเบื้องต้นในการที่จะดำเนินการเพราะว่าการจัดโรงเรียนผู้สูงอายนั้น ที่เราจัดกันมาสองรุ่นไม่มีงบประมาณให้ เพราะฉะนั้น เราต้องมีใจในการที่จะทำตรงนี้ก่อน โดยยึดหลักคือทำให้ผู้สูงอายุนั้นได้มีความสุข แล้วก็มีแรงกายที่แข็งแรง มีอารมณ์ทที่แจ่มใส เราก็เน้นในตลอดเวลา 4 สัปดาห์นั้นเงินใช้ประมาณ 3 แสนบาทในแต่ละรุ่น ดังนั้นต้องเริ่มต้นจากใจเพื่อให้ผู้สูงอายุมีความสุข”

นาย คำรณ อายุ 61 ปี

ผู้สูงอายุที่เข้าร่วมโครงการแม้ฐานะความเป็นอยู่แตกต่างกัน บางคนโชคดีที่ได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดีจากครอบครัว ซึ่งความแตกต่างนั้นได้ช่วยให้พวกเขามีความเข้าใจ เห็นอกเห็นใจและให้กำลังใจกันเพื่อสร้างความคิดในเชิงบวก นาย คำรณ อายุ 61 ปี ผู้ที่ได้เข้าร่วมชั้นเรียนทั้งสองรอบแสดงความคิดเห็นว่า            “ทางเทศบาลก็มีประชาสัมพันธ์ ก็ดีลองมาดูว่า อาจจะสนุก ดี สนุกอย่างว่า ก็มีเพื่อนได้เยอะแยะ เพื่อนบ่นเป็นอย่างนั้นแหละครับ ว่าเป็นคนล่าเริง เป็นคนชอบเล่นตลอด ร้องไม่เพราะน้องชายคนนั้นเข้าร้องเพราะแต่แต่เต้นเต้นไม่หยุด เกี่ยวกับกฎหมายเราไม่รู้ ศิลปาชีพบางอย่างที่เราไม่รู้ เราก็ได้รู้ ทำเป็น ถึงเราก็ใช้บ้างบางอย่าง บางอย่างก็ไม่ได้ใช้”

“ญาญ่า” พิทูล สิงห์กำพล หัวหน้าชั้น

แค่ฟังเสียงของ “ญาญ่า” พิทูล สิงห์กำพล หัวหน้าชั้น ก็ไม่คิดเลยว่า เธอคือครูเกษียณอายุราชการมานานแล้วและได้เข้าเรียนสองปี ซึ่งเนื่องจากมีความสามารถในการร้องการรำ ก็เลยเข้ามาช่วยทางเทศบาลเป็นวิทยากร ผู้สูงอายุที่เข้าเรียนด้วยกันมักจะเรียกเธอว่า “ญาญ่า” ในตอนแรกที่เข้าเรียน หลายคนก็รู้สึกเขินอาย ซึ่งเธอก็ต้องให้กำลังใจพวกเขา            “เราบอกว่า อยู่บ้านมันจะเหงา ออกมาตรงนี้เราจะได้มาพบเพื่อน มีประสบการณ์ใหม่ๆ บางคนก็ไม่กล้าแสดงออกแต่พอมาตรงนี้ มาเห็นว่า เออ เขาก็อายุมากเหมือนเรา ทำไมเขาทำได้ เขาก็จะกล้าแสดงออกและเข้าก็จะมีความสุขมากค่ะ”

คุณ สง่า เจนกิจงาม อายุ 76 ปี

“แก่ยังรู้ค่า ชราอย่างมีศักดิ์ศรี” คือคำขวัญที่ชื่นชอบของสมาชิกทุกคน การเข้าร่วมโครงการไม่เพียงแต่ช่วยให้ผู้สูงอายุมีความสุขในชีวิตอีกเพิ่มขึ้นเท่านั้น หากยังช่วยให้พวกเขาได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่จากสังคม คุณ สง่า เจนกิจงาม อายุ 76 ปีแสดงความคิดเห็นว่า “ผมมีความสุขดีใจมากทำให้คืนนั้นนอนไม่หลับทั้งคืน พบเพื่อนใหม่ๆ เพื่อนใหม่ๆตั้งมากมาย เดิมทีก็เรียนไม่เยอะเพราะเรามาเรียนทำให้ผมได้ โอ๊ยได้เพื่อนใหม่ๆรุ่นเดียวกัน รุ่นน้องก็มี รุ่นอายุมากกว่าของผมก็มี ลูกหลายของผม ผมมีลูกอยู่ 3 คน เขาก็สนับสนุนให้ผมมา มาเรียนจะได้เพื่อนใหม่ๆ ทำให้ผมมีความสุขมากเลย ทุกวันนี้ผมก็ทำมาหากินคือค้าขายเล็กๆน้อยๆ คือผมจะไม่หยุดเพื่อให้สมองเราได้ทำงานพัฒนา ที่ทุกวันนี้คนก็กลัวอยู่โรคอัลไซเมอร์ ผมก็กลัวเหมือนกันแต่ผมก็พัฒนาไม่ให้หยุดนิ่งเลยครับ”

เสียงหัวเราะของนักเรียนผู้สูงอายุในห้องเรียนคือผลสำเร็จของโครงการเปิดชั้นเรียนสำหรับผู้สูงอายุ ความสำเร็จนี้ไม่เพียงแต่เป็นความพยายามของคนใดคนหนึ่งเท่านั้น หากเป็นความสำเร็จขององค์กร คณะผู้บริหาร เจ้าหน้าที่สำนักงานสวัสดิการสังคมและที่สำคัญที่สุดคือผู้สูงอายุที่กำลังศึกษาในชั้นเรียนนี้.