นครโฮจิมินห์..เป็นเมืองใหญ่ในภาคใต้เวียตนาม..เป็นเมืองที่ คนไทยรู้จักคุ้นเคยเป็นอย่างดีมาช้านาน..ในชื่อเมืองไซ่ง่อน..เมืองหลวงเก่า ของเวียตนามใต้..ในอดีต..จึงมีชุมชนชาวไทยอาศัยทำมาหากินในนครโฮจิมินห์เป็นจำนวนมาก..รัฐบาลไทยจึงได้เปิดสถานกงสุลใหญ่ไทยขึ้นที่เมืองนี้..นักท่อง เที่ยวชาวไทยก็นิยมมาท่องเที่ยวที่นครแห่งนี้เป็นจำนวนมากเช่นกัน..เพราะชอบในภูมิอากาศ อาหารการกินและความงดงามของตัวเมืองที่มีอาคารบ้านเรือนแบบสถาปัตยกรรมตะวันตกผสมผสาน กับแบบเอเชียตะวันออก..
ผมได้มีโอกาสไปเยือนนครโฮจิมินห์..เมื่อเดือนสิงหาคม ปีที่แล้วเพื่อไปเยี่ยมน้องสาวที่มาฝึกงานที่สถานกงสุลใหญ่ไทยที่นี้.. รู้สึกประทับใจในความเป็นมิตรของผู้คนชาวไซ่ง่อนเป็นอย่างมาก..ชาวเมืองเป็น คนขยันขันแข็ง..กระตือรือร้นในการทำมาหากิน..มีน้ำใจกับนักท่องเที่ยว..ตัวเมืองก็สะอาด..ทันสมัย..น่ามาเยือนมาก..สถานที่ที่ผมได้ไปเยี่ยมชมและชอบในสถาปัตยกรรมมากที่สุดคือ...ทำเนียบเอกภาพ..ตัวตึกทันสมัย..สวยงาม..มีฮวงจุ้ยดี..ภายในตกแต่งงดงาม..มีต้นไม้ร่มรื่น..ตั้งเด่นสูงอยู่กลางใจเมือง.. ทีต่อมาคือศาลาคณะกรรมการประชาชนของเมืองที่สร้างสไตร์ตะวันตกมีหอระฆังยอด สูงอยู่ด้านบน..สวยประทับใจผมมาก..นอกจากนี้วัดวาอารามของไซ่ง่อนยังงดงามด้วยพุทธศิลปะแบบเวียตนาม.. วัดสองแห่งที่ผมไปเยือนได้แก่..วัด หวิงเงียม..วัดแห่งนี้สวยงามตั้งแต่ประตูเข้าวัด..ซุ้มประตูอ่อนช้อยโค้ง งอ...หลังคาประดับด้วยหงษ์มังกร..ตัวพระเจดีย์องค์ใหญ่ของวัดก็สูงเด่นเห็น แต่ไกล..พระประธานในพระอุโบสถ..ก็มีพุทธลักษณะงดงาม..พระพักตร์ดูอิ่มเอิบ.. วัดนี้มีพุทธศาสนิกชนชาวเวียตนามแวะเวียนมาทำบุญมิได้ขาด...อีกวัดคือวัด สาเหล่ย..หรือแปลเป็นไทยคือพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า..วัดนี้พระประธานในพระอุโบสถก็งดงามมาก..มาเยือนวัดนี้ทำให้ผมได้ทราบประวัติของหลวงพ่อองค์หนึ่งนามว่าหลวงพ่อทิค กว่าง ดึ๊ก..ท่านเป็นพระที่ยิ่งใหญ่ของพุทธศาสนิกชนคนเวียตนามที่ท่านได้สละชีวิต ปกป้องพุทธศาสนาจากการเบียดเบียนทำลายจากรัฐบาลเผด็จการ โง ดิ่ง เยียม..โดยการเผาตัวตายทั้งเป็นสะเทือนไปทั่วโลก..แม้ร่างท่านจะเผามอดไหม้ไป..แต่ดวงใจของท่านกลับไม่สลายไป..แสดงถึงดวงใจกล้าหาญเด็ดเดี่ยวของ ท่าน...ท่านจึงได้รับการยกย่องให้เป็นพระโพธิสัตว์..ผู้มาโปรดโลกมนุษย์..

วัดหวิงเหงียนม