นายหว่างท้าย อดีตสมาชิกคณะกรรมการแนวร่วมแสดงความเห็นต่อที่ประชุม(nhandan.com.vn)

(VOVworld)-ช่วงนี้การทำประชาพิจารณ์ร่างรัฐธรรมนูญปี1992ฉบับแก้ไขยังคงได้รับความสนใจจากประชาชนในประเทศและชาวเวียดนามที่อาศัยในต่างประเทศเป็นอย่างมาก โดยคณะกรรมการแนวร่วมปิตุภูมิเวียดนามได้จัดประชุมรวบรวมความคิดเห็นจากสมาชิกคณะกรรมการ คณะประธานแนวร่วมสมัยต่างๆและหัวหน้าสภาที่ปรึกษาของแนวร่วม โดยความเห็นส่วนใหญ่เน้นในประเด็นเกี่ยวกับบทบาทการนำของพรรค ฐานะหน้าที่และอำนาจของแนวร่วม สิทธิมนุษยชนและสิทธิของพลเมือง เป็นต้น บรรดาผู้แทนที่ร่วมประชุมได้วิเคราะห์ว่าควรเสริมเนื้อหาเกี่ยวกับการปฏิบัติสิทธิต่างๆในชีวิตสังคม โดยเฉพาะสิทธิการมีชีวิต การอยู่อาศัยและไม่อดอยากจากนั้นจะเอื้อให้แก่การปฏิบัติสิทธิต่างๆเช่นการเดินทาง การศึกษา การเมืองและศิลปะ เกี่ยวกับบทบาทและฐานะของแนวร่วม นายหว่างท้าย อดีตสมาชิกคณะกรรมการแนวร่วมมีความเห็นว่า เมื่อกล่าวถึงพันธมิตรทางการเมืองก็หมายถึงองค์กรที่มีหลักนโยบายและแนวทางการเมืองที่ไม่เหมือนกันถึงจะร่วมเป็นพันธมิตรกันได้ ในแนวร่วมปิตุภูมิเวียดนามมีพรรคเป็นผู้นำและองค์กรมวลชนต่างๆก็โดยพรรคเป็นผู้จัดตั้งเพื่อปฏิบัติแนวทางการเมืองที่พรรควางไว้โดยไม่มีองค์กรอื่นใดที่มีจุดยืนแตกต่างกับพรรคดังนั้นหากพูดถึงพันธมิตรทางการเมืองนั้นก็เป็นเรื่องที่ไร้ความหมาย ในการกล่าวปราศรัยสรุปการประชุม ประธานแนวร่วมหวิ่งด๋ามได้ย้ำว่า แนวร่วมจะทำการรวบรวมความเห็นต่างๆเพื่อรายงานต่อสำนักงานของรัฐสภาและหวังว่าผู้แทนทุกคนจะศึกษาวิจัยต่อไปเพื่อที่จะมีข้อเสนอแนะที่มีคุณภาพต่อการแก้ไขรัฐธรรมนูญ
ส่วนดร.เหงวียนก๊วกหุ่ง หัวหน้าฝ่ายวิเทศสัมพันธ์แห่งศูนย์ปรึกษากฎหมายเวียดนาม-รัสเซียเห็นว่า ร่างรัฐธรรมนูญฉบับแก้ไขครั้งนี้ได้มีการยืนยันเศรษฐกิจทุกภาคส่วนคือส่วนหนึ่งที่สำคัญของเศรษฐกิจเวียดนาม ตลอดจนมีการระบุชัดถึงองค์กรอิสระต่างๆเช่น สภารัฐธรรมนูญ สภาเลือกตั้งแห่งชาติและสำนักงานตรวจเงินแผ่นดิน เป็นต้น ซึ่งเป็นแนวโน้มที่สอดคล้องกับการพัฒนาของสังคมในฐานะเป็นชาวเวียดนามที่กำลังทำงานในรัสเซียรวมทั้งเป็นสมาชิกสมาคมนักกฎหมายเวียดนาม ผมได้ทำการศึกษาวิจัยรัฐธรรมนูญของหลายประเทศและขอเสนอเนื้อหาบางประเด็น หนึ่งคือ ควรเสริมเนื้อหาเกี่ยวกับสิทธิสันติภาพในคำนำของรัฐธรรมนูญหรือในส่วนที่เกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนว่า “ยังไม่มียุคใดที่มนุษย์มีความปรารถนาอย่างแรงกล้าในสันติภาพดั่งยุคปัจจุบัน โดยความปรารถนาของมนุษย์ในการปกป้องตนเองจากภัยสงครามได้ช่วยสร้างจิตสำนึกเกี่ยวกับความสำคัญของการรับรองสันติภาพเป็นคุณค่าแห่งนิตินัยและวัฒนธรรมสูงสุดของมนุษย์ สิทธิสันติภาพคือสิทธิอันชอบธรรม มีบทบาทสำคัญเท่าเทียมและไม่อาจแยกออกจากสิทธิเสรีภาพและความเสมอภาคของมนุษย์ได้”./.