โซนขายเครื่องมือเกษตร

จังหวัดนามดิ่งห์มีตลาดนัดเหวี่ยงสองแห่งคือ ตลาดเหวี่ยงฝู ตำบลกิมท้าย อำเภอหวูบ๋านและตลาดเหวี่ยงจั่ว เมืองนามยาง อำเภอนามจึก  ผู้สูงอายุของหมู่บ้านเล่าให้ฟังว่า ตลาดนัดเหวี่ยงเป็นตลาดที่เกิดขึ้นเองและแต่ละปีจะเปิดนัดเดียวในช่วงต้นปีหลังตรุษเต็ตประเพณีของประเทศเท่านั้นซึ่งเป็นโอกาสให้หนุ่มสาวพบปะกัน ชายหนุ่มไปเที่ยวตลาดเหวี่ยงเพื่อที่จะได้มีโอกาสพบกับคนรัก ส่วนคนทั่วไปนั้น เมื่อมาตลาดเหวี่ยงก็จะซื้อสินค้าสักอย่างเพื่อความเป็นสิริมงคลให้แก่บ้านตัวเอง นายเหงวียนเตี๊ยนหยุง ชาวเมืองนามยาง อำเภอนามจึกเล่าว่า “ ตลาดเหวี่ยงมีลักษณะแห่งความโชคดีโดยไม่คำนึงถึงราคาว่าจะแพงหรือถูก ชาวบ้านนำผลิตภัณฑ์เกษตรเช่น มัน ถั่วเหลืองและผักหรือเครื่องมือทำการเกษตรมาตลาดเพื่อแลกเปลี่ยนกันอาทิ แลกผักกำหนึ่งกับเสียมหรือจอบแต่ไม่คิดส่วนต่างของราคา ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของตลาดนี้ ”

ตำนานเล่าสู่กันมาว่า เวลาตั้งแต่ ๕ ทุ่งของวันที่ ๗ ถึงตีหนึ่งวันที่ ๘ เดือนอ้ายเป็นช่วงเวลาการซื้อขายระหว่างคนในโลกหยิงและคนในโลกหยาง ดังนั้นหากไปตลาดเหวี่ยงต้องไปก่อนเที่ยงคืน  ในบริเวณตลาดเหวี่ยงมีศาลเจ้าบูชาพระนางเหลียวแห่งซึ่งเป็นเทพที่อมตะ ๔ องค์ตามตำนานของเวียดนาม  ดังนั้น ก่อนที่จะเข้าไปในตลาดเหวี่ยง ผู้คนมักจะจุดธูปที่ศาลเจ้าเพื่อขอพรและโชคลาภให้แก่ครอบครัว คุณเหงวียนถิ่อาน ที่ไปทำบุญที่ศาลเจ้าเปิดเผยว่า “ ที่นี่บูชาพระนางเหลียวแห่งผู้ก่อตั้งตลาดเหวี่ยงเพื่อให้ลูกหลานที่มาเที่ยวตลาดได้โชคลาภและซื้อสินค้าที่นี่ติดไม้ติดมือเป็นของขวัญให้แก่ทางบ้าน  ตลาดมีลักษณะแห่งความดี ทุกคนมาที่นี่ต่างมุ่งสู่สิ่งที่ดีงาม อธิษฐานขอให้ประเทศและประชาชนอยู่เย็นเป็นสุข ”

หนุ่มสาวพากันมาเที่ยวตลาด

ท่ามกลางแสงโคมไฟและกลิ่มหอมของธูปที่โชยมา บรรดาผู้คนที่ไปตลาดเหวี่ยงต่างอธิษฐานขอให้ประสบแต่สิ่งที่ดีงามในปีใหม่และในบรรยากาศอันศักดิ์สิทธิ์นี้ ดูเหมือนว่า คำอธิษฐานของพวกเขาจะกลายเป็นความจริง คุณเหงวียนเตี๊ยนหยุง ชาวเมืองนามยางเปิดเผยต่อไปว่า“ ตลาดเหวี่ยงโบราณอยู่ห่างจากวัดด่ายบีประมาณ ๑ กิโลเมตรตามทางหลวง เสียงระฆังจากวัดดังไปไกลถึงตลาดเหวี่ยงทำให้คนเราสำนึกในความดี การดำรงชีวิตที่บริสุทธิ์และมีคุณธรรม ” 

และยังมีตลาดเหวี่ยงอีกหนึ่งแห่งที่อยู่ห่างจากตลาดเหวี่ยงฝูประมาณ ๒๕ กิโลเมตร นั่นคือตลาดเหวี่ยงจั่ว อำเภอนามจึก ตลาดแห่งนี้มีขนาดใหญ่กว่าตลาดเหวี่ยงฝูแต่สินค้าที่วางขายก็ไม่ต่างกับตลาดเหวี่ยงฝู โดยเป็นเครื่องมือเกษตรและไม้ผลต่างๆเช่น จอบ เสียม เข่ง กระด้ง พันธุ์พืช ไม้ประดับ ไม้ผล แต่ลูกค้าสนใจมากคือ โซนขายสินค้าของเก่า ซึ่งถูกจัดขึ้น ณ บริเวณกลางแจ้งหน้าวัดด่ายบี ด้วยสินค้าหลากหลายชนิดไม่ว่าจะเป็นธูปบาตร เชิงเทียน ชุดดื่มน้ำชาทองสัมฤทธิ์และเซรามิก ไหเหล้าและฆ้อง  นายเหงวียนกงหว่าง ที่ไปตลาดเหงวี่ยงมาหลายปีเปิดเผยว่า มีบางคนขนสินค้ามาตลาดเหวี่ยงเพื่อโชว์ไม่ขาย แม้จะต้องเสียแรงกายและเสียเงินขนส่งก็ตาม   ที่ตลาดเหวี่ยงมีอาหารพิเศษที่ไม่ควรพลาดลิ้มลองคือ เนื้อลูกวัว  ชาวบ้านเล่าว่า  สมัยโบราณ ชาวบ้านนำวัวและควายมาแลกเปลี่ยนสินค้าที่ตลาดเหวี่ยง และเมื่อตลาดปิดก็ชำแหละปรุงเป็นอาหารขายให้แก่ผู้ที่มาซื้อเพราะเชื่อกันว่า เนื้อที่มีสีแดงจะนำความโชคดีมาให้  และปัจจุบัน เมนูเนื้อลูกวัวเผาได้กลายเป็นอาหารที่ขึ้นชื่อ

เลือกซื้อต้นไม้มงคล

มีการเชื่อกันว่า การไปตลาดเหวี่ยงในช่วงต้นปีใหม่ หากไม่ได้ซื้ออะไรติดไม้ติดมือกลับบ้านนั้นถือว่าไม่เป็นสิริมงคล ดังนั้นเมื่อตลาดปิดลง ทุกคนต่างมีสินค้าสักอย่างติดมือมาเป็นของขวัญให้แก่ทางบ้าน และสินค้าที่ชื่นชอบมากคือ ต้นไม้เพราะถือว่า ต้นไม้จะนำความสุขและความสงบมาในช่วงต้นวสันต์ฤดู ./.