(VOVworld)- អ្នកណាដែលបានរស់នៅឬមកទស្សនានៅទីក្រុងហាណូយ
(វៀតណាម) សុទ្ធតែ មានការចាប់អាម្ភណ៍អំពីរដ្ឋធានីរាប់ពាន់ឆ្នាំវប្បធម៌នេះ។
ចំពោះអ្នកណា នេះគឺ ជាក្លិនរបស់ផ្កា sua រូបភាពនៃហាងតាមដងវិថីឬសម្លេង
របស់រថអគ្គីសនី។ ចំពោះ អ្នកនោះ នេះគឺជាឱកាសអភិវឌ្ឍន៍របបរ។ ក្នុងឱកាស
រំលឹកខួបអនុស្សវរីយ៍លើក ទី ៦២ ទិវារំដោះរដ្ឋធានីហាណូយ (ថ្ងៃទី ១០ តុលា ឆ្នាំ
១៩៥៤- ថ្ងៃទី ១០ តុលា ឆ្នាំ ២០១៦) យើងខ្ញុំសូមផ្ញើដល់អស់លោកអ្នកនាងកម្ម
វិធីពិសេសស្តីពីរដ្ឋធានី ហាណូយ។ ជាឧបថមគឺបទសម្ភាសខ្លីក្រោមចំណងជើងថា
«ហាណូយក្នុង បេះដូងរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ» ដែលរៀបរាប់អំពីមតិនិងការចាប់
អាម្មណ៍របស់ប្រជា ពលរដ្ឋទីក្រុងហាណូយ។ ជាបន្តទៅទៀតគឺបទយកការណ៍ចំនួន
២ ក្រោមចំណងជើងថា៖ «ជីវភាពរស់នៅតាមឌឿងហែមនៅទីក្រុងហាណូយ» និង
«ដូរតន្ត្រីបុរាណ” - ថែរក្សាស្នូរសម្លេងពីសម័យមុន» ដែលឧទ្ទេសនាមដល់អស់
លោកអ្នកនាងទីក្រុងហាណូយដ៏វិសេសវិសាលដោយមានផ្ទះលំនៅតូចតាចក្នុងវិថី
បុរាណនិងទីក្រុងហាណូយមួយក្នុងដំណាក់កាលរក្សាអភិរក្សាដូរ្យតន្ត្រីប្រពៃណី ។
ជាទីបញ្ចប់ក្រមបទយកការណ៍នេះ សូមអញ្ជើញលោកអ្នកនាងរកឃើញទីក្រុង
ហាណូយបុរាណនិងទីក្រុងហាណូយទំនើបតាមរយៈរូបភាព៖ «ហាណូយជាមួយ នឹង
ស្ពានតភ្ជាប់ពេលវេលា»។ តាមរយៈរូបភាពនៃស្ពានចាស់និងថ្មីចំនួន ២ គ្រឿង
លោកអ្នកនាងនឹងសរឲ្យឃើញនូវការអភិវឌ្ឍន៍របស់រដ្ឋធានីហាណូយក្នុងអំឡូង
មួយសតវត្យ។
ជាបន្តទៅនេះ សូមអញ្ជើញលោកអ្នកនាងរួមដំណើរជាមួយអ្នកយកព័ត៌មាន
Nguyen Yen និង Huong Tra ទៅទស្សនាជុំវិញទីក្រុងហាណូយ ជួបសំណះ សំណាល
ជាមួយប្រជាពលរដ្ឋទីក្រុងក្នុងឱកាសរំលឹកខួបលើកទី ៦២ ទិវារំដោះរដ្ឋ ធានី
(ថ្ងៃទី ២០ តុលា ឆ្នាំ ១៩៥៤ - ថ្ងៃទី ១០ តុលា ឆ្នាំ ២០១៦)។
“ ទោះបីជាយើងបានទៅដល់គ្រប់ទិសទីក្តី ប៉ុន្តែយើងនៅតែនឹករលឹកអំពីហាណូយជានិច្ច
ហាណូយរបស់យើង រដ្ឋធានីជាទីស្រឡាញ់ក្នុងដួងចិត្ត”
|
ហាណូយស្នេហ៍ខ្ញុំ |
បណ្ដាពាក្យពេជ្យទាំងប៉ុន្មាននៅក្នុងបទចម្រៀង៖” នឹករលឹកអំពីហាណូយ” របស់
តន្ត្រីករ Hoang Hiepប្រៀបដូចជាផុសចេញពិតៗក្នុងដួងចិត្តជនស្រឡាញ់ ហាណូយ
គ្រប់រូប។ ទោះបីជាបានកើតឡើងនិងធំដឹងក្តីនៅទីក្រុងហាណូយ ឬ មនុស្សនៅតំបន់
ឆ្ងាយដាច់ស្រយាលក៏ដោយ ប៉ុន្តែសុទ្ធអ្នកទាំងអស់សុទ្ធតែមាន អនុស្សាវរីយ៍ជាមួយរដ្ឋ
ធានីរាប់ពាន់ឆ្នាំអរិយ្យធម៌។ សូមអញ្ជើញអស់លោកអ្នកនាងអញ្ជើញមកទស្សនារដ្ឋធា
នីហាណូយ ជាមួយអ្នកយកព័ត៌មាននៃវិទ្យុសម្លេងវៀតណាម ដើម្បីបានសំណេះសំណាល
ក្នុងទិវា រំលឹកខួបអនុស្សាវរីយ៍លើកទី៦២ទិវា រំដោះរដ្ឋធានីហាណូយ (ថ្ងៃទី១០តុលាឆ្នាំ
១៩៥៤-ថ្ងៃទី១០តុលាឆ្នាំ២០១៦)។
|
លោកស្រី Nguyen Thi Tam |
តាមគំរោងផែនការថ្មីក្នុងឆ្នាំ២០១៥ នាបច្ចុប្បន្ន ហាណូយមាន២៩ ខ័ណ្ឌ ស្រុក
និងទីរួមខេត្ត។ខ័ណ្ឌ Tay Ho មុននេះជាជាយទីក្រុងហាណូយ នាបច្ចុប្បន្ន បានក្លាយ
ទៅជាខ័ណ្ឌធំជាងគេនៅរដ្ឋធានី។ ធ្លាប់បានរស់នៅទីនេះជិត៧០ឆ្នាំ ហើយ លោកស្រី
Nguyen Thi Tam បានឃើញនូវការផ្លាស់ប្តូរថ្មីជាច្រើននៅទីនេះ៖
“ ខ្ញុំនៅចាំថានាឆ្នាំ១៩៦២ ឆ្នាំ ១៩៦៣ នាគ្រានោះខ្ញុំនៅតូច សាលារៀនបាន
អោយខ្ញុំទៅទស្សនាសួនឧទ្យាន Thong Nhat។ យើងខ្ញុំដើរទៅតាមទំនប់ Yen Phuហើយ
ឡើងជិះរថយន្តអគ្គិសនី។ នាគ្រានោះ ចំនួនប្រជាជនតិច ផ្លូវក៍តូចប៉ុន្តែ ការធ្វើដំណើរ
ងាយស្រួល និងសុខសាន្តត្រាណណាស់។ នាបច្ចុប្បន្ន ហាណូយ អរិយ្យធម៌ និងទំនើប ផ្លូវ
ធំទូលាយជាង ជីវភាពរស់នៅមមាញឹកណាស់។”
|
លោក Ta DinhHoan |
ក៏ជាជនហាណូយមួយរូបដែរ គ្រួសារលោកស្រី Ta DinhHoanរស់នៅលើផ្លូវ Ham Tu Quanខ័ណ្ឌ HoanKiemបានបីជំនាន់ហើយ។ ទោះបីជាមិនពិបាកដើម្បីដូរកន្លែងទៅរស់
នៅតំបន់ធំទូលាយជាងក្តី ប៉ុន្តែរបៀបរស់នៅរបស់រដ្ឋធានីបានទាក់ទាញទឹកចិត្ត
អោយគ្រួសារលោកមិនចង់ចាកចេញទៅឆ្ងាយឡើយ។
“ ធ្វើការងារក្នុងផ្នែកគមនាគមន៍និងដឹកជញ្ជូន ខ្ញុំបានទៅដល់ច្រើនតំបន់
ហើយ ដូចជា៖Sai Gon, NhaTrang ប៉ុន្តែចំពោះរូបខ្ញុំគឺគ្មានកន្លែងណាអាចប្រៀបធៀប
ជាមួយរដ្ឋធានីហាណូយបានឡើយ។ ហាណូយមានគ្រួសារ មិត្តភក្តិ …របស់ខ្ញុំ។ អ្វីៗទាំង
អស់គឺស្ថិតនៅក្នុងបេះដូងខ្ញុំហើយ។”
|
សាស្ត្រាចារ្យរង បណ្ឌិត Hoang Anh Tuan |
សាស្ត្រាចារ្យរង បណ្ឌិត Hoang Anh Tuan នាបច្ចុប្បន្ន លោកជាឯកអគ្គរដ្ឋ ទូត ប្រ
ចាំនៅឥណ្ឌូនេស៊ី។ ក្នុងពេលត្រឡប់មកហាណូយវិញម្តងៗ លោកមានអារម្មណ៍ជិតស្និទ្ធិ
និងធូរស្រាលអារម្មណ៍៖
“ ខ្ញុំនៅចាំថា៖នាគ្រាដំបូងទទួលបេសកកម្មការទូតជាឯកអគ្គរដ្ឋទូតប្រចាំនៅ
សាធារណរដ្ឋឥណ្ឌូនេស៊ី ហើយមួយឆ្នាំក្រោយ ខ្ញុំទើបបានត្រឡប់មកហាណូយវិញ។ ខ្ញុំ
សប្បាយរីរាយណាស់ ដោយបានជួបជាមួយមិត្តភក្តិ សាច់ញត្តិ អ្នកគ្រូបង្រៀន និង
បងប្អូនអ្នកជិតខាង។ ទៅឆ្ងាយតាំងពីរយូរណាស់មកហើយ ប៉ុន្តែពេលត្រឡប់ មក
វិញម្តងៗខ្ញុំនៅមានអារម្មណ៍ដូចជាចាកចេញពីគ្រួសារលើកដំបូងដែរ។ ជាអ្នក ការ
ទូតខ្ញុំតែងតែរៀបចំការផ្សព្វផ្សាយវប្បធម៌ ទេសចរណ៍របស់វៀតណាម របស់ ហាណូយ
ចំពោះមិត្តភក្តិអន្តរជាតិ។ មិត្តឥណ្ឌូនេស៊ីចូលចិត្តមុខម្ហូបណែមនិងហ្វើរ របស់វៀត
ណាមណាស់។”
|
ជាងគំនូរ Hai Dang |
មិនគ្រាន់តែជាមជ្ឈមណ្ឌលរបស់រដ្ឋធានី បឹង HoanKiemនៅទាក់ទាញភ្ញៀវទេស
ចរដោយសេវាកម្មទេសចរណ៍លេងកំសាន្តពិសេសដោយឡែកនោះឡើយ ក្នុងនោះមាន
សេវាកម្មគូររូបឆាប់រហ័ស។ ភ្ញៀវទេសចរត្រូវចំណាយប្រាក់ពី៣ដល់៥ដុល្លារអាមេរិកតែ
ប៉ុណ្ណោះ នឹងទទួលបានរូបគំនូររបស់ខ្លួនភ្លាមៗ។ ជាងគំនូរ Hai Dang មកពីខេត្ត Bac
Giang(ភាគខាងជើងវៀតណាម) បានប្រកបមុខរបរគូគំនូរនេះបានជិត៧ឆ្នាំហើយ
លោកបានអោយដឹងថា៖
“ ហាណូយជាតំបន់អភិវឌ្ឍន៍ តម្រូវការអំពីវិចិត្រសិល្បះក៏ខ្ពស់ បានជាងខ្ញុំជ្រើស
រើសរដ្ឋធានីដើម្បីប្រកបមុខរបរនិងរស់នៅទីនេះ។ទីក្រុងហូជីមិញ និងទីក្រុង Da nang
ក៏ជាតំបន់ដែលខ្ញុំអាចប្រកបមុខរបរបានដែរ ប៉ុន្តែខ្ញុំជ្រើសរើសហាណូយ ពីព្រោះទីនេះ
ជិតនឹងស្រុកកំណើតរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំចាត់ទុកហាណូយជាស្រុកកំណើរទីពីររបស់ខ្ញុំ។”
|
បងស្រី Nguyen Thi Them |
ចំពោះមនុស្សនៅខេត្តផ្សេងៗប្រកបមុខរបរនៅរដ្ឋធានីហាណូយ ដូចជាការលក់
ដូរអេតចាយ។ នេះគឺជាមុខរបរមួយសំរាប់ប្រជាកសិករ ក្រៅពីពេលប្រមូលកសិផល។
បងស្រី Nguyen Thi Them ស្រុកកំណើតនៅខេត្ត Ha Nam បានមកដល់ហាណូយប្រ
កបមុខរបរអេតចាយបានជាង១០ឆ្នាំហើយ បានអោយដឹងថា៖
“ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ខ្ញុំបានជិះកង់តាមវិថីនានារបស់ហាណូយដើម្បីរកទិញរបស់របរ។
ទោះបីជាការងារនេះហត់ក្តី ប៉ុន្តែ វាបានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់ជាងការងារកសិកម្ម។ ក្នុង
មួយខែ ខ្ញុំអាចផ្ញើប្រាក់ចំនួន១៥០ដុល្លារអាមេរិកដល់២០០ដុល្លារអាមេរិក អោយគ្រួ
សារនៅស្រុកដែរ។ នៅពេលត្រឡប់មកស្រុកវិញ ខ្ញុំក៏នឹកអារម្មណ៍ជិះកងជុំវិញទីក្រុង
ហាណូយណាស់។”
|
My Hanhនិស្សិតនៃមហាវិទ្យាល័យសង្គមកិច្ច មនុស្សសាស្ត្រ និង Thanh Mai និស្សិតនៃមហាវិទ្យាល័យច្បាប់ |
មជ្ឈដ្ឋានអ្នកវ័យក្មេងនៅមានទស្សនះវិស័យផ្សេង។ គេគិតថា៖ រដ្ឋធានីហាណូយ
ជាទីក្រុងអ៊ូអរ ដោយមានមជ្ឈមណ្ឌលលេងកំសាន្ត និងផ្សារទំនើបជាច្រើន។ អ្នកណា
បានមកដល់ហាណូយហើយសុទ្ធតែមានគោលបំណងមានទីឈរជើងនៅទីនេះដូចជា
ការសំណេះសំណាលរបស់ My Hanhនិស្សិតនៃមហាវិទ្យាល័យសង្គមកិច្ច មនុស្សសាស្ត្រ និង
Thanh Mai និស្សិតនៃមហាវិទ្យាល័យច្បាប់ ៖
“ ហាណូយមានឱកាសជាច្រើន ងាយស្រួលស្វែងរកការងារធ្វើ។ ខ្ញុំស្រឡាញ់ហាណូយ
ដោយមានទីកន្លែងលេងកំសាន្តច្រើន ភោជនីដ្ឋានច្រើន គុណភាពជីវភាពរស់នៅល្អ
ជាង។”
“ នៅហាណូយមានមុខម្ហូបឆ្ងាញ់ជាច្រើន ដែលតំបន់ផ្សេងៗគ្មានទេ ដូចជា៖នំបញ្ចុកតៅហ៊ូ ណែមជូរចៀន ទឹកតែក្រូចឆ្មា នំត្រាង…លៗ ជីវភាពរស់នៅរបស់ហាណូយអ៊ូអរ
សស្រាក់សស្រាំណាស់។ ខ្ញុំនៅតំបន់ព្រៃភ្នំឆ្ងាយដាច់ស្រយាល បានជាគ្មានឱកាសច្រើន
ដូចនៅហាណូយទេ។ ខ្ញុំមានគោលបំណងនឹងប្រកបមុខរបរនៅរដ្ឋធានីហាណូយ។”
|
អ៊ំ Nguyen Thanh Tung |
មិនត្រឹមតែផ្សាភ្ជាប់ជាមួយហាណូយតាំងពីតូចមកឡើយ បណ្ដាមនុស្សដែលបាន
រស់នៅឯបរទេសតាំងពីរយូរណាស់មកហើយ ដូចជាអ៊ំ Nguyen Thanh Tung អាណិកជន
វៀតណាមនៅអាលឺ្លម៉ង់ ក៏បានជ្រើសរើសរដ្ឋធានីជាទីកន្លែងត្រឡប់មកវិញ នៅពេល
វ័យចាស់ជរាដែរ ៖
“ តាំងពីខ្ញុំអាយុ៣០ឆ្នាំ ខ្ញុំក៏មានគំនិតថា៖មិនអាចរស់នៅទីនេះជារហូតបាន
ឡើយ ពីព្រោះទំនៀមទំលាបខុសគ្នា ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវត្រឡប់មកវៀតណាមវិញ។ ខ្ញុំចាប់អា
រម្មណ៍ចំពោះហាណូយ ចាប់ពីការ៉ែម Trang Tien មួយដើម ឬចាននំបញ្ចុក…លៗ ហា
ណូយក្នុងបេះដូងខ្ញុំសាមញ្ញណាស់ ប៉ុន្តេមិនអាចបំភ្លេចបានឡើយ។”
|
លោក Bui Tran Thanh |
ជិត១០ឆ្នាំសិក្សា និងធ្វើការនៅបារាំង យុវជន Bui Tran Thanhមានការងារធ្វើស្ថិរ
ភាព ដោយមានប្រាក់ខែជិត៤០០០ដុល្លារអាមេរិក/ខែ នៅធនាគារធំមួយ។ អនាគត
កំពុងបើកធំទូលាយដូច្នេះក្តី ប៉ុន្តែBui Tran Thanhនៅសំរេចចិត្តវិលត្រឡប់មកហា
ណូយវិញ ប្រកបមុខរបរវិញ៖
“ តាំងពីកុមាភាពខ្ញុំបានផ្សាភ្ជាប់ជាមួយហាណូយទៅហើយ។ ប្រសិនបើចាក
ចេញទៅឆ្ងាយ ទើបឃើញថា៖ជីវភាពរស់នៅរបស់ហាណូយ សុខសាន្តត្រាណ និងសាមញ្ញ។
មានពេលខ្លះ ខ្ញុំចង់ហូបហ្វើមួយចាន ហូបបង្អែមដោយម្តាយធ្វើអោយញាំ ឬទៅដើរ
លេងតាមផ្លូវ។ ប្រការទាំងនេះ បានជំរុញអោយខ្ញុំត្រឡប់មកវិញ។”
ដូច្នេះ មនុស្សម្នាក់ៗមានមូលហេតុរបស់ខ្លួនដើម្បីជ្រើសរើសរស់នៅនៅតំបន់
ដីរាប់ពាន់ឆ្នាំអរិយ្យធម៌នេះ។ ប៉ុន្តែ មានប្រការរួមមួយ នោះគឺសេចក្ដីស្រឡាញចំពោះ
រដ្ឋធានី ហើយសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះបានផុសឡើងពីប្រការសាមញ្ញបំផុត៕