สองแม่ลูกคุณ ส่งถิจือ /VOV

ตั้งแต่เช้าตรู่ สองแม่ลูกคุณ ส่งถิจือ ที่ตำบล หน่างิว อำเภอซงหมา จังหวัดเซินลา ได้เตรียมพร้อมอุปกรณ์หนังสือตำราเรียนเพื่อไปโรงเรียนพร้อมกัน โดยลูกสาวเธอไปเรียนที่โรงเรียนประถมศึกษาหน่างิว ส่วนเธอเองก็ไปเข้าชั้นเรียนขจัดความไม่รู้หนังสือที่เปิดในโรงเรียนเดียวกันนี้ ซึ่งการเรียนรู้หนังสือแม้จะไม่ใช่เรื่องยากแต่สำหรับสตรีเผ่าม้งอย่างคุณส่งถิจือนี่คือความปรารถนาที่เก็บอยู่ในใจมากว่า30ปี โดยเมื่อก่อน ฐานะครอบครัวยากจนมาก คุณจือต้องตามช่วยพ่อแม่ทำไร่ทำนา อีกอย่างคือในหมู่บ้านไม่มีโรงเรียนจึงทำให้เธอไม่มีโอกาสไปเรียนหนังสือ เมื่อโตขึ้นแล้วแต่งงานมีครอบครัวก็ยุ่งไปกับงานบ้าน การดูแลลูกและการทำมาหากินจึงลืมไปว่าตนเองไม่รู้หนังสือ  เพราะฉะนั้นด้วยความตั้งใจที่จะต้องไปเรียนเพื่อศึกษาหาความรู้ ช่วยลดอุปสรรคต่างๆในชีวิตโดยเฉพาะสามารถติดตามให้กำลังใจลูกๆของตนในการเรียนหนังสือ เธอก็สมัครเข้าชั้นเรียนขจัดความไม่รู้หนังสือในท้องถิ่น "เราเป็นผู้ใหญ่แต่ไม่รู้หนังสือ คิดเลขไม่เป็นทำให้ประสบความลำบากไม่น้อยในการดำรงชีวิต เช่นขายข้าวโพดที่ตลาดก็ไม่รู้จะนับปริมาณและนับเงินเท่าไหร่ถึงจะถูก ปีนี้เมื่อไปเรียนแล้วรู้จักการคิดเลขนับจำนวนเมื่อนำสินค้าไปขายก็สะดวกขึ้น  รู้สึกมีความสุขมาก เราต้องพยายามและขยันเรียนเพื่อให้สามแม่ลูกได้เรียนหนังสือและได้ความรู้จากหนังสือ"

ก็เหมือนนาง ส่งถิจือ ที่ประสบปัญหาความไม่รู้หนังสือเพราะไม่มีโอกาสไปโรงเรียนตอนเป็นเด็ก นาง หล่อถิทวา ชาวบ้าน ฝ่องส่าย ตำบล หน่างิว ถนัดกับการถือจอบทำนา ปักเสื้อทอผ้ามากกว่าการถือปากกาเขียนหนังสือ  และในหลายสิบปีที่ผ่านมา สิ่งที่เธออยากทำที่สุดคือการสามารถเขียนชื่อของตัวเองได้ ความปรารถนาในการเรียนหนังสือ บวกกับความทุ่มเทเอาใจใส่ของบรรดาครูสอนของชั้นเรียนขจัดความไม่รู้หนังสือได้ช่วยให้คุณทวา สามารถสานฝันให้เป็นจริงได้ "เมื่อไม่รู้หนังสือไปไหนทำอะไรก็ต้องขอความช่วยเหลือจากคนอื่น แต่เดี๋ยวนี้เขียนได้อ่านได้แล้วดีใจมาก คุณครูก็อดทนชี้แนะช่วยเราฝึกเขียน หัดอ่าน ซึมซับวันละนิดละหน่อยจนตัวเองจำได้ เรียนแค่สองสัปดาห์เราก็สามารถเขียนชื่อตัวเองและชื่อลูกได้แล้ว"

ชั้นเรียนขจัดความไม่รู้หนังสือที่ตำบลหน่างิว

ในชั้นเรียนพิเศษนี้มีนักเรียนเกือบ 80 คนซึ่งอยู่ในวัยที่แตกต่างกันตั้งแต่สาวๆจนถึงผู้ใหญ่ ผู้สูงอายุ มีหลายคนไม่รู้หนังสือและไม่เคยไปโรงเรียนมาก่อน แต่ก็มีบางคนเคยเรียนแล้วแต่ก็ลืมหมด ในตลอดระยะเวลา 3 เดือนนับตั้งแต่เปิดชั้นเรียนจนถึงปัจจุบัน คุณครู หล่อถิเฟือก จากโรงเรียนประถม หน่างิว เผยว่าตัวเองต้องพยายามมากเพื่อฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆโดยเฉพาะภาษาสื่อสารในการสอนหนังสือแก่เหล่านักเรียนพิเศษนี้"ในห้องเรียนของเรามีนักเรียนจากหลายชนเผ่าเช่น ม้ง ไท ซิงมุน เคอมู้ และหลายคนพูดภาษากลางไม่ได้ ดังนั้น ต้องใช้ภาษาชนเผ่าในการอธิบาย นักเรียนส่วนใหญ่มีฐานะยากจน สมุดกับปากกาก็ไม่มี เราก็ต้องให้การช่วยเหลือ พวกเขาอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ พูดไม่เป็นเหมือนเด็กชั้นป.1"

เรื่องราวเกี่ยวกับชั้นเรียนขจัดความไม่รู้หนังสือที่ตำบลหน่างิวก็เหมือนอีก 4 ชั้นเรียนที่อำเภอชายแดน ซงหมา ที่เปิดในปีนี้ โดยทางการท้องถิ่นได้วางแผนถึงปี 2025 จะเปิดชั้นเรียนในลักษณะดังกล่าวให้ได้18 แห่งให้แก่พี่น้องชนกลุ่มน้อยในเขตทุรกันดารเพื่อให้ผู้ที่ต้องการเรียนหนังสือได้มีโอกาสเข้าเรียน นาย เหงวียนกงเวียน หัวหน้าสำนักงานการศึกษาและฝึกอบรมอำเภอซงหมา เผยว่า "งานด้านการขจัดความไม่รู้หนังสือเป็นเรื่องยาก เพราะชาวบ้านส่วนใหญ่อยู่ในวัยทำงาน ซึ่งเราได้ประสานงานกับองค์กรการเมืองและสังคมต่างๆรณรงค์ให้ชาวบ้านเข้าเรียน จัดเวลาเรียนให้เหมาะสมไม่ตรงกับเวลาที่พวกเขาต้องทำงาน ส่วนครูสอนก็เป็นคนที่รู้ภาษาท้องถิ่นและมีความทุ่มเทให้กับงานเพราะต้องใช้วิธีการสอนที่แตกต่างจากนักเรียนทั่วไป"

แม้การเรียนหนังสือสำหรับพี่น้องชนกลุ่มน้อยในเขตทุรกันดารนั้นจะยากลำบากแต่เมื่อสามารถเขียนชื่อตัวเองได้บนสมุดทุกคนก็รู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมาก นี่เป็นวสันต์ฤดูแรกที่ได้เรียนรู้ตัวอักษรภาษากลางและเป็นการเริ่มต้นให้แก่ความใฝ่ฝันเกี่ยวกับการสร้างสรรค์ชีวิตใหม่ที่อิ่มหนำสดใสมากขึ้นในแนวชายแดนของประเทศ./.