 การขอตัวอักษรมงคลได้กลายเป็นประเพณีที่คนเวียดนามต้องปฏิบัติในช่วงตรุษเต๊ต |
เมื่อวสันต์ตรุษเต๊ตเวียนมา ทุกคนก็คุ้นเคยกับภาพของ โองโด่ ซึ่งเป็นนักเขียนตัวอักษรผู้ที่มีความรู้ด้านภาษาอย่างลึกซึ้ง ในชุดเสื้อยาวและสวมมวก “คันด๊อง” นั่งเขียนตัวอักษรมงคลให้แก่ผู้คนในวันเมี้ยว – ก๊วกตื๋อย้าม นาย เหงวียนเกื่อง จากเขตด๊งดา กรุงฮานอย กล่าวว่า
“ผมจำได้ว่าเมื่อประมาณ 60 ปีก่อน คุณตาพาผมไปที่สระโห่วัน ในวันเมี๊ยว - ก๊วกตื๋อย้ามเพื่อขอตัวอักษรมงคล ดังนั้น ทุกปีเมื่อตรุษเต๊ตเวียนมา ผมรู้สึกใจจดใจจ่อที่จะเดินทางไปขอตัวอักษรมงคล และเห็นคนจำนวนมากจากทุกสารทิศหลั่งไหลมาที่นี่เพื่อขอตัวอักษรมงคลเช่นกัน”
การเขียนตัวอักษรมงคลมักจะใช้กระดาษสีแดงเพราะเป็นสีมงคลของชาวตะวันออก เป็นสัญลักษณ์แห่งชีวิต การเกิดใหม่และโชคลาภ ผู้ที่มาขอตัวอักษรมงคลมีทุกวัย ซึ่งตัวอักษรมงคลที่เขียนนั้นจะเป็นอักษรที่ตรงตามความปรารถนาของผู้ที่มาขอเช่น “ฟุ๊ก” “หลก” “เถาะ” “อานขาง” “ก๊าดเตื่อง” หรือ “ญืออี๊” เป็นต้น ที่สื่อถึงความโชคดีและความสุขในครอบครัว หรือตัวอักษร “ฟ๊าด” “หลก” “ต่าย” “เหวือง”ก็จะเหมาะสำหรับคนทำมาค้าขายหรือทำธุรกิจ
“การขอตัวอักษรที่เป็นศิริมงคลของคนเวียดนามมีความหมายทางจิตใจเป็นอย่างมาก ฉันมาที่นี่เพื่อขอตัวอักษร “ อาน” ด้วยความปรารถนาว่า ทั้งครอบครัวจจะปลอดภัย มีความสุขและมีสุขภาพแข็งแรง”
“ประเพณีการขอตัวอักษรในช่วงต้นปีใหม่ประเพณีของคนเวียดนามดีมาก โดยทุกคนมักจะขอตัวอักษร “ต่าย” “หลก” “ชี้” และ “หอก” ซึ่งถือเป็นเอกลักษณ์วัฒนธรรมที่ควรอนุรักษ์ไว้ตราบนานเท่านาน”
สำหรับวัยรุ่น มักจะมาขอตัวอักษร “ชี้” “แถ่ง” “ดาด” “ดั๊ก” เป็นต้น เพื่อเป็นการเสริมสร้างจิตใจแห่งการมุ่งบรรลุเป้าหมายชีวิตที่วางไว้
“หนูชวนเพื่อนมาที่นี่ขอตัวอักษรมงคล โดยในปีนี้ หนูขอตัวอักษร “เญินเหงียะ” ซึ่งสื่อความหมายของการปฏิบัติต่อกันด้วยความเมตตา รู้จักแบ่งปันช่วยเหลือผู้ที่ด้อยโอกาสกว่าเรา”
“หนูขอตัวอักษร “ชี้” เพราะในปีใหม่นี้ หนูจะ เรียนจบมหาวิทยาลัย จึงหวังว่า จะได้เกียรตินิยมและประสบความสำเร็จในอนาคต”
 โองโด่ ไม่เพียงแต่เขียนตัวอักษรมงคลเท่านั้น หากยังอธิบายความหมายของตัวอักษรมงคลแต่ละตัวให้แก่ผู้รับอีกด้วย |
ส่วนโองโด่ ไม่เพียงแต่เขียนตัวอักษรมงคลเท่านั้น หากยังอธิบายความหมายของตัวอักษรมงคลแต่ละตัวให้แก่ผู้รับอีกด้วย นักเขียนตัวอักษร หงอกดิ่ง ผู้ที่เขียนตัวอักษรมงคลในวันเมี้ยว ก๊วกตื๋อย้าม มาเป็นเวลา 10 ปีกล่าวว่า
“ ในช่วงต้นปีใหม่ ใคร ๆ ก็มีความปรารถนาที่จะประสบแต่โชคดีในชีวิต จึงมักจะขอตัวอักษร ”ฟุ๊ก“ ”หลก“ และ ”อาน“ เพื่อขอให้ครอบครัวมีความสุข มั่งคั่งและปลอดภัยในปีใหม่ ตัวอักษรมงคลไม่เพียงแต่ต้องเขียนอย่างสวยงามเท่านั้น หากยังต้องมีความหมายต่อผู้รับด้วย ซึ่งถือเป็นการเชิดชูจิตใจที่งดงามที่สืบทอดจากบรรพบุรุษ”
ตัวอักษรมงคลแต่ละตัวที่เขียนโดย โองโด่ ไม่เพียงแต่เป็นผลงานด้านศิลปะการเขียนตัวอักษรเท่านั้น หากยังแสดงให้เห็นถึงจิตใจ บุคลิกและความคิดสร้างสรรค์ของผู้เขียนแต่ละคนอีกด้วย โดยการเขียนตัวอักษรมงคลสามารถเขียนตามความปรารถนาของผู้ขอหรือตามความคิดเห็นของผู้ให้ โองโด่ เหงวียนวันตือ กล่าวว่า
“การให้ตัวอักษรมงคลคือประเพณีที่สืบทอดจากบรรพบุรุษ เป็นรากฐานของประชาชาติ เพราะเป็นการแสดงความกตัญญูรู้คุณและบุคลิกของแต่ละคน ชาวเวียดนามให้ความสำคัญ ต่อการให้ความเคารพครูบาอาจารย์และมีความปรารถนาให้ลูกหลานอ่านออกเขียนได้ ซึ่งประเพณีไฝ่การศึกษาของประชาชาติเวียดนามเป็นประเพณีที่ล้ำค่าและเก่าแก่”
ประเพณีการขอตัวอักษรมงคลในช่วงต้นปีใหม่ถือเป็นเกียรติประวัติแห่งการใฝ่การศึกษาและความกตัญญูรู้คุณต่อครูบาอาจารย์ พร้อมทั้งเป็นเอกลักษณ์วัฒนธรรมที่ดีงามของประชาชนเวียดนาม ซึ่งคำกลอนคู่และคำขอพรที่เขียนโดยหมึกบนกระดาษสีแดงถือเป็นของขวัญทางจิตใจอันล้ำค่า ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความปรารถนาในสิ่งที่ดีงานในช่วงปีใหม่ประเพณี.