เหตุการณ์นี้ได้สร้างแรงบันดาลใจให้นักดนตรีหลายคนแต่งเพลงที่ไพเราะ โดยเฉพาะผลงานเพลงเมื่อ 49 ปีก่อนที่มีกลิ่นอายแห่งความสุข ความปลื้มปิติยินดีและความซาบซึ้งใจของทหารและประชาชนเวียดนามทุกคนเมื่อภาคใต้ได้รับการปลดปล่อยและรวมประเทศเป็นเอกภาพ เช่น เพลง "Mùa xuân trên Thành phố Hồ Chí Minh" หรือที่แปลว่า “ฤดูใบไม้ผลิในนครโฮจิมินห์” เพลง“Đất nước trọn niềm vui” หรือที่แปลว่า “ประเทศแห่งความผาสุก” และเพลง “Như có Bác Hồ trong ngày vui đại thắng” หรือแปลว่า “ดังที่มีลุงโฮในวันมหาชัย” ซึ่งล้วนเป็นเพลงอมตะที่อยู่ในใจของประชาชนเวียดนามนับล้านคนมาจนถึงปัจจุบัน

นักดนตรี หว่างห่า ผู้ล่วงลับได้แต่งเพลง“Đất nước trọn niềm vui” หรือที่แปลว่า “ประเทศแห่งความผาสุก” เมื่อคืนวันที่ 26 เมษายนปี 1975 ที่บ้านพักในกรุงฮานอย ซึ่งตอนนั้น นักดนตรี หว่างห่า กำลังทำงานที่สถานีวิทยุเวียดนามจึงได้รับข่าวจากสนามรบในภาคใต้อย่างรวดเร็ว โดยข่าวการเคลื่อนทัพสู่ไซ่ง่อนได้สร้างแรงบันดาลใจให้เขาแต่งเพลงที่บ่งบอกถึงความเชื่อมั่นอันแน่วแน่เกี่ยวกับมหาชัยชนะของประชาชาติ ซึ่งสิ่งนี้ได้กลายเป็นจริงเมื่อวันที่ 30 เมษายนปี 1975 ซึ่งภาคใต้เวียดนามได้รับการปลดปล่อยเพื่อรวมประเทศเวียดนามเป็นเอกภาพ

เพลง“Đất nước trọn niềm vui” และเพลง “Như có Bác Hồ trong ngày vui đại thắng” หรือแปลว่า “ดังที่มีลุงโฮในวันมหาชัย”ของนักดนตรี ฝ่ามเตวียน ได้รับการออกอากาศผ่านสถานีวิทยุปลดปล่อยเป็นครั้งแรกเมื่อเช้าวันที่ 1 พฤษภาคมปี 1975 ต่อไปนี้ ขอเชิญท่านฟังเพลง “Đất nước trọn niềm vui” จากการขับร้องของศิลปินประชาชนตะมิงเติม

เพลง “Như có Bác Hồ trong ngày vui đại thắng”หรือแปลว่า “ดังที่มีลุงโฮในวันมหาชัย” เป็นอีกเพลงที่ต้องพูดถึงในช่วงรำลึกวันปลดปล่อยภาคใต้เวียดนาม รวมประเทศเป็นเอกภาพ นักดนตรี ฝ่ามเตวียน ได้แต่งเพลง“ดังมีลุงโฮในวันมหาชัย”เมื่อบ่ายวันที่ 28 เมษายนปี 1975 หลังจากฟังข่าวของสถานีวิทยุเวียดนามเกี่ยวกับการที่นักบิน เหงวียนแถ่งจุง ขับเครื่องบินทิ้งระเบิดใส่สนามบินเตินเซินเญิด โดยนักดนตรี ฝ่ามเตวียน ได้เผยว่า “ผมได้แต่งเพลงนี้ภายในเวลา 2 ชั่วโมงเพื่อเรียบเรียงและอัดเสียงในโอกาสรำลึกชัยชนะเดียนเบียนฟู ซึ่งตรงกับวันที่ 7 พฤษภาคม แต่ถึงวันที่ 30 เมษายนปี 1975 ภาคใต้เวียดนามได้รับการปลดปล่อยเพื่อรวมประเทศเวียดนามเป็นเอกภาพ โดยธงแดงดาวเหลืองได้โบกสะบัดบนหลังคาทำเนียบเอกราช” ซึ่งเพลงนี้ได้รับการอัดเสียงเมื่อบ่ายวันที่ 30 เมษายนปี 1975 เพื่อออกอากาศในรายการข่าวชัยชนะของสถานีวิทยุเวียดนามเมื่อเวลา17.00น. ของวันเดียวกัน

หลังการเปิดฉากยุทธนาการเตยเงวียนเมื่อเดือนมีนาคม ปี1975 นักดนตรี ซวนห่ง ผู้ล่วงลับได้ไปปฏิบัติหน้าที่ที่สมรภูมิบี 2 ในตอนนั้น นักดนตรี ซวนห่ง ได้เขียนเนื้อเพลงบนแขนและใบไม้  เมื่อเดินทางถึงไซ่ง่อน นักดนตรี ซวนห่ง ได้เห็นการเคลื่อนทัพจาก 5 ทิศสู่ไซ่ง่อนเพื่อโค่นล้มทางการหุ่นไซ่ง่อนและเปิดประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของประชาชาติเวียดนาม ซึ่งความซาบซึ้งใจในช่วงเวลาประวัติศาสตร์ได้สร้างแรงบันดาลใจให้นักดนตรี ซวนห่ง แต่งเพลง“Mùa xuân trên Thành phố Hồ Chí Minh” หรือที่แปลว่า “ฤดูใบไม้ผลิในนครโฮจิมินห์”  ซึ่งเพลงนี้เป็น 1 ใน 6 เพลงที่โดดเด่นของนักดนตรี ซวนห่ง ที่ได้รับรางวัลโฮจิมินห์เกี่ยวกับวรรณศิลป์ ลำดับต่อไปขอเชิญท่านฟังเพลง “Mùa xuân trên Thành phố Hồ Chí Minh” จากการขับร้องของวง Áo trắng

สำหรับเพลงปิดท้ายรายการเพลงสัปดาห์นี้คือเพลง “Tiếng hát từ thành phố mang tên Người”หรือที่แปลว่า “เสียงเพลงจากนครที่ถูกตั้งชื่อตามชื่อประธานโฮจิมินห์” ของนักดนตรี กาวเหวียดแบ๊ก จากการขับร้องของศิลปินยอดเยี่ยม ดังเยือง โดยนักดนตรี กาวเหวียดแบ๊ก ได้เผยว่า “ตอนเขียนเพลงนี้ ผมได้คิดถึงประธานโฮจิมินห์ ผู้นำที่เคารพรักของประชาชาติเวียดนาม โดยท่านมีความปรารถนาเดียว นั่นคือ ประเทศเวียดนามมีเอกราช ประชาชนเวียดนามมีสิทธิเสรีภาพและมีความอยู่ดีกินดี นอกจากนี้ ท่านยังมีความหวังว่า จะมีโอกาสไปเยือนประชาชนภาคใต้ในวันรวมประเทศเป็นเอกภาพ ซึ่งก่อนหน้านั้น เมื่อปี 1911 ณ ท่าเรือหย่าโหร่งในไซ่ง่อน ชายหนุ่ม เหงียนเติ๊ตแถ่ง ซึ่งก็คือประธานโฮจิมินห์ได้เดินทางออกจากประเทศเวียดนามเพื่อหาทางกู้ชาติ ซึ่งตอนนี้ ความปรารถนาเกี่ยวกับการปลดปล่อยภาคใต้รวมประเทศเป็นเอกภาพของท่านได้กลายเป็นความจริง”