วัดฮางและวัดต่างๆของชาวเขมรในจังหวัดจ่าวิงห์ส่วนใหญ่ได้รับการก่อสร้างบนพื้นที่กว้างขวางที่มีต้นไม้โบราณจำนวนมาก หลังจากมีการตัดต้นไม้เหล่านี้เพื่อก่อสร้างวัด รากไม้ส่วนใหญ่ถูกทิ้งหรือใช้เป็นเชื้อเพลิง พระมหาเถระแถกซวง เจ้าอาวาสรุ่นที่ 23 ของวัดฮางเล่าว่า เมื่อ 10 ปีก่อน ในขณะที่ท่านไปจำวัดที่จังหวัดหวิงลอง ท่านมีความประทับใจต่อผลิตภัณฑ์ประติมากรรมที่ทำจากรากของต้นไม้และได้ขอเชิญช่างศิลป์มาสอนอาชีพสลักไม้ เมื่อกลับมาที่จังหวัดจ่าวิงห์ท่านได้ตั้งโรงงานประติมากรรมในวัดฮางและพัฒนามาจนถึงปัจจุบัน “อาตมามีความคิดว่า ไม่ควรทิ้งรากไม้ให้เสียประโยชน์ จึงนำรากไม้มาทำเป็นผลิตภัณฑ์ประติมากรรมที่มีคุณค่าและสามารถใช้ตบแต่งวัด ส่วนพระในวัดก็สามารถเรียนอาชีพนี้ได้และหลังจากที่ลาสิกขาก็สามารถประกอบอาชีพนี้เพื่อสร้างฐานะที่มั่นคงต่อไปในอนาคต”

เมื่อปี 2005 พระมหาเถระแถกซวงได้ก่อตั้งสโมสรประติมากรรมวัดฮาง เพื่อสอนอาชีพนี้ให้แก่เยาวชนเขมรและประชาสัมพันธ์ผลิตภัณฑ์ โดยมีสมาชิกกว่า 10 คนซึ่งล้วนเป็นพระที่มีฝีมือดี นับตั้งแต่นั้นมาผลงานประติมากรรมของวัดฮางก็ได้รับความนิยมเพิ่มมากขึ้น อีกทั้งยังสามารถดึงดูดเยาวชนเขมรให้เข้ามาศึกษาเพิ่มมากขึ้น คุณเซินจุม ซึ่งอาศัยอยู่ที่จังหวัดซอกจัง และได้มาศึกษาอาชีพประติมากรรมที่วัดฮางได้กว่าครึ่งปีแล้วเผยว่า “ก่อนหน้านี้ ผมเคยบวชที่วัด และเห็นผลงานประติมากรรมที่สวยงามของวัดในหนังสือพิมพ์โดยบังเอิญ สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ที่ทำจากรากไม้น่ารักมาก ดังนั้นผมจึงขอให้ครอบครัวมาที่วัดเพื่อเรียนอาชีพนี้”

จุดเด่นของสโมสร คือทุกคนสามารถมาเรียนได้ฟรี นักเรียนรุ่นก่อนจะสอนให้แก่นักเรียนรุ่นหลัง ส่วนรายได้จากการขายผลิตภัณฑ์จะก็จะนำมาใช้บำรุงวัด ซื้อไม้และเป็นค่าแรงของพระช่างศิลป์ ถึงขณะนี้ “โรงเรียนอาชีวศึกษา”พิเศษนี้ได้ช่วยให้พระและเยาวชนเขมรนับร้อยคนทั้งภายในและนอกจังหวัดมีอาชีพที่มั่นคงหลังจากลาสึก โดยมีหลายคนสามารถเปิดโรงงานเป็นของตนเองและมีรายได้ประมาณ 5-7 ล้านด่งต่อเดือน นายแถกโซเฟียบ อาศัยอยู่ที่ตำบลหว่างเหล่ย อำเภอโจว์แถ่ง 1ในผู้ที่มาเรียนอาชีพนี้เป็นรุ่นแรกของวัดฮางที่ปัจจุบันมีครอบครัวและมีฐานะที่มั่นคงจากอาชีพประติมากรรมนี้เผยว่า “ถ้าหากทำนาก็คงไม่ได้ใช้ความสามารถที่มีทั้งหมดและก็คงเหลือเวลาว่างเยอะ ผมเห็นว่า อาชีพประติมากรรมนี้เหมาะกับความสามารถของตนเอง ทำให้ผมมีผลงานที่สวยงามและขายได้ในราคาสูง”

ในการปฏิบัติงานมาเป็นเวลากว่า 10 ปี สโมสรประติมากรรมของวัดฮางไม่เพียงแต่ทำผลิตภัฑณ์ที่สวยงามและมีความพิเศษเท่านั้น หากยังสร้างแรงจูงใจและถ่ายทอดประสบการณ์ให้แก่เยาวชนเขมรในการสร้างฐานะที่มั่นคงอีกด้วย ปัจจุบันมีวัด 8 แห่งในจังหวัดจ่าวิงห์จากทั้งหมด 140 แห่งที่ตั้งโรงงานผลิตตามรูปแบบของโรงงานในวัดฮาง ซึ่งมีแรงงานประจำเกือบ 100 คน นอกจากนี้ วัดต่างๆในจังหวัดก่าเมา เกียนยางและซอกจังก็ส่งคนมาดูงานเพื่อสอนอาชีพนี้ให้แก่พระและลูกหลานของพุทธศาสนิกชน นายเยืองกวางหงอก รองผู้อำนวยการสำนักงานแรงงาน ทหารทุพพลภาพและสังคมจังหวัดจ่าวิงห์เผยว่า “ในอนาคต พวกเราจะประสานงานกับคณะกรรมการชาติพันธุ์ของจังหวัด สมาคมสามัคคีพระภิกษุเพื่อทำการวิจัยที่มากขึ้นเกี่ยวกับรูปแบบนี้และจะนำไปประยุกต์ใช้ในอาชีพอื่นๆ เช่น การพัฒนาเศรษฐกิจครัวเรือนเพื่อขยายผลไปยังวัดต่างๆ”

สโมสรไม่เพียงแต่มีส่วนช่วยให้เยาวชนเขมรที่มีฐานะยากจนได้เรียนอาชีพประติมากรรมเพื่อสร้างฐานะที่มั่นคงเท่านั้นหากยังมีส่วนร่วมอนุรักษ์วัฒนธรรมของชนเผ่าเขมรในภาคใต้ของเวียดนามอีกด้วย.