ท่าน Katherin Muller Marin หัวหน้าสำนักงานตัวแทนยูเนสโก
ณ ฮานอยมอบหนังสือรับรอง 

กว่า ๑๐ ปีที่ผ่านมา บ้านของนายเลเจื่องยาง ตำบลโถ่โจว์ อำเภอเกาะฟู้ก๊วกมักจะคึกคักไปด้วยเสียงหัวเราะและเสียงร้องเพลงของสมาชิกสโมสรเดิ่นกาต่ายตื่อโถ่โจว์  พวกเขามาที่นี่เพื่อฝึกร้องเพลงเตรียมสำหรับงานพบปะสังสรรค์กับทหารและร้องเพลงทำนองเดิ่นกาต่ายตื่อให้กับชาวเกาะ  นายเลเจื่องยาง ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งสโมสรเล่าถึงช่วงเวลาปีค.ศ. ๑๙๗๓ ที่เขากับครอบครัวย้ายมาอาศัยที่นี่ตามนโยบายของรัฐว่า  “ ช่วงนั้น ชีวิตทางจิตใจและวัฒนธรรมของชาวบ้านขาดแคลนทุกอย่าง ผมจึงก่อตั้งสโมสรโถ่โจว์ ผมหลงไหลในการร้องเพลงทำนองเดิ่นกาต่ายตื่อมาตั้งแต่เด็ก  ผมกับบรรดาผู้ที่รักเพลงเดิ่นกาต่ายตื่อฝึกร้องทุกวัน  ผมรู้สึกมีความสุขมากที่เพลงทำนองเดิ่นกาต่ายตื่อของเวียดนามได้รับการรับรองเป็นมรดกวัฒนธรรมนามธรรมของมนุษยชาติ ”

สมาชิกสโมสรเดิ่นกาต่ายตื่อโถ่โจว์เป็นชาวประมง เกษตรกร เจ้าหน้าที่ของทางการตำบลและผู้อาวุโสของหมู่บ้าน  พวกเขามักจะร้องเพลงทำนองเดิ่นกาต่ายตื่อยามคลื่นลมแรงออกทะเลไม่ได้หรือกลับจากการทำประมงในทะเล  ทำนองอันหวานชื่นของเพลงเดิ่นกาต่ายตื่อช่วยให้พวกเขาหายเหนื่อยจากการทำประมงในทะเลลึกมาหลายวันและนำความสดชื่นมาให้ด้วย

เนื่องจากเกาะฟู้ก๊วกห่างไกลแผ่นดินใหญ่และยังขาดอุปกรณ์เพื่อรับฟังเพลงเดิ่นกาต่ายตื่อจากแผ่นดินใหญ่ นายยางได้แต่งเพลงเอง บทเพลงส่วนใหญ่มีเนื้อร้องที่เรียบง่ายเกี่ยวกับชีวิตประจำวันของชาวบ้านแต่เต็มไปด้วยน้ำใจต่อกัน และเป็นการเตือนชาวบ้านให้ขยันทำมาหากิน  ปัจจุบัน ตำบลโถ่โจว์ได้พัฒนากว่าก่อน อุปกรณ์การบันเทิงต่างๆก็มีมากขึ้น แต่สโมสรเดิ่นกาต่ายตื่อและการร้องเพลงทำนองเดิ่นกาต่ายตื่อยังเป็นชีวิตทางจิตใจที่ขาดมิได้ของชาวบ้าน คุณเหงวียน ซวน เหี่ยน สมาชิกสโมสรเปิดเผยว่า “ สตรีที่นี่รักการร้องเพลงทำนองเดิ่นกาต่ายตื่อ  พวกเขาจึงสนับสนุนศิลปะแขนงนี้  เรารักมันเท่าไหร่ก็แสดงเท่านั้น เราจัดรายการแสดงและแต่งเพลงร้องเอง ”

การแสดงเพลงทำนองเดิ่นกาต่ายตื่อภายในงาน

ศิลปะการร้องเพลงทำนองเดิ่นกาต่ายตื่อยังเป็นอาหารทางใจพิเศษที่ได้รับความชื่นชอบจากนักท่องเที่ยวชาวเวียดนามและชาวต่างประเทศ   สโมสรเพลงเดิ่นกาต่ายตื่อของเกาะฟู้ก๊วกมีสมาชิก ๓๐ ชีวิต แสดงการร้องเพลงสัปดาห์ละ ๔ คืน ณ หอวัฒนธรรมอำเภอฟู้ก๊วกและตลาดโต้รุ่งดินห์เกิ่ว คุณป้า ห่า กิม แทง หัวหน้าสโมสรเดิ่นกาต่ายตื่อฟู้ก๊วกเปิดเผยว่า  “ แม้เกาะแก่งที่ห่างไกลแผ่นดินใหญ่  แต่ที่นี่การร้องเพลงทำนองเดิ่นกาต่ายตื่อยังพัฒนาอย่างรวดเร็ว  ที่นี่ชีวิตทางวัฒนธรรมขาดแคลนมากแต่เดิ่นกาต่ายตื่อกลับได้รับความนิยมเป็นอย่างยิ่ง  ในบางคืนมีผู้ชมร่วมร้องเพลงเดิ่นกาต่ายตื่อกับพวกเราเป็นจำนวนมากกว่าสมาชิกสโมสร ”

แม้อายุจะย่างเข้าวัย ๗๐ แต่คุณป้าห่า กิม แทง ยังรักศิลปะการร้องเพลงทำนองเดิ่นกาต่ายตื่อเป็นชีวิตจิตใจ  ท่านทำหน้าที่ร่างตารางการฝึก การแสดงและดูแลชีวิตความเป็นอยู่ของสมาชิกสโมสร อีกทั้งแต่งเพลงด้วย  โดยท่านแต่งเพลงได้กว่า ๑๐๐ เพลงเกี่ยวกับความงามของเกาะฟู้ก๊วกและเกี่ยวกับชาวบ้า  ซึ่งบทเพลงกว่าครึ่งหนึ่งถูกนำมาร้องและได้รับความชื่นชม

เพลงทำนองเดิ่นกาต่ายตื่อเป็นเพื่อนและเป็นอาหารทางใจที่ขาดมิได้ของชาวภาคใต้และชาวบ้านบนเกาะแก่งในพื้นที่ทะเลทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศ  พวกเขาร้องเพลงขณะดื่มชาหรือเหล้า  เสียงเพลงสร้างบรรยากาศที่มีชีวิตชีวาให้แก่ตำบลต่างๆในอำเภอเกาะฟู้ก๊วก  สโมสรเดิ่นกาต่ายตื่อสมัรเล่นของนายยางและคุณป้าแทงหรือสโมสรอีกหลายแห่งบนเกาะฟู้ก๊วกมีส่วนช่วยเผยแพร่เพลงทำนองเดิ่นกาต่ายตื่อเข้าสู่ชีวิตของประชาชน  อันเป็นการมีส่วนร่วมต่อการอนุรักษ์และพัฒนาศิลปะแขนงนี้ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรมนามธรรมของมนุษยชาติตลอดไป ./.