ธงพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามโบกสะบัดในหมู่บ้านใต้ภูเขา กาได

หมู่บ้านนี้มีชื่อว่า หร่าวแจ เพื่อช่วยให้ชาวชึดมีชีวิตความเป็นอยู่ที่มั่นคง นับแต่นั้นมา ชาวชึดได้มีชีวิตใหม่ ได้เรียนหนังสือและวิธีการปลูกข้าว ปลูกผัก ชาวชึดที่อดีตเคยอาศัยอยู่ในถ้ำหิน ปัจจุบันได้เดินตามเส้นทางของพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนาม โดยตั้งพรรคสาขาหมู่บ้าน หร่าวแจ และกลายเป็นผู้เดินหน้าในการเปลี่ยนแปลงใหม่ สร้างชีวิตที่อิ่มหนำผาสุกให้แก่หมู่บ้าน

ในรอบ30ปีแห่งการยุติการใช้ชีวิตแบบเลื่อนลอย จุดที่ถือเป็นหัวเลี้ยวหัวต่อของชาวชึดคือเมื่อปี 2017 ชาวชึดดีเด่นในหมู่บ้าน กาได ได้เขียนใบสมัครขอเข้าเป็นสมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามและก่อตั้งพรรคสาขาประจำหมู่บ้าน หร่าวแจ ในตำบลเฮืองเลียน อำเภอเฮืองเค จังหวัดห่าติ๋ง นาง โห่นาม ชาวชึดที่เกิดเมื่อปี 1965 และเป็นสมาชิกพรรคคนแรกในหร่าวแจและก็เป็นผู้อบอรมรณรงค์ให้ชาวบ้านอีก8คนสมัครเข้าเป็นสมาชิกพรรคของหมู่บ้านได้เล่าว่า

“ทหารชายแดนได้พาเราออกจากชีวิตที่ต้องเร่ร่อนในป่ามาตั้งถิ่นฐานที่ชุมชนและใช้ชีวิตเข้ากับสังคมที่มีอารยธรรม มีพื้นที่ทำนา ชีวิตมีความมั่นคง พออยู่พอกิน สามารถเข้าถึงบริการสาธารณสุข ได้รับความรู้ใหม่ๆ เด็กๆ ได้ไปโรงเรียน ชาวชึดได้รับการดูแลเอาใจใส่จากพรรคฯและรัฐเป็นอย่างดี ดังนั้น ฉันจึงตระหนักว่าต้องเป็นตัวอย่างในการเดินพร้อมกับพรรคสาขาทุกระดับและทหารชายแดนเพื่อช่วยให้ชาวบ้านพัฒนามากขึ้น”

ส่วนนาง โห่ถิเกียน หัวหน้าของหมู่บ้านเผยว่า “เมื่อก่อน การปฏิบัติภารกิจของสมาชิกพรรคอย่างพวกเราลำบากมาก เพราะมีไม่กี่คน ซึ่งไม่พอสำหรับการจัดตั้งพรรคสาขา แต่หลังจากที่เราทำการโน้มน้าวรณรงค์ให้ชาวชึดรุ่นหลังสมัครเข้าเป็นสมาชิกพรรค ก็จะสามารถจัดตั้งพรรคสาขาได้และการปฏิบัติภารกิจก็ทำได้ง่ายขึ้น เราเป็นสมาชิกของพรรคฯ เราต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่ทุกคนที่นี่”

สมาชิกพรรคที่เป็นชนกลุ่มน้อยเผ่าชึดเข้าร่วมการประชุมประจำเดือนของพรรคสาขา

สมาชิกพรรคที่เป็นชนเผ่าชึด ไม่เพียงแต่ตระหนักได้ดีเกี่ยวกับอุดมการณ์ของพรรคเท่านั้น หากยังเป็นผู้เดินหน้าหาทางเลี้ยงชีพใหม่ เพื่อปรับปรุงชีวิตความเป็นอยู่ของชาวบ้านให้ดีขึ้น ในการประชุมประจำเดือนต่างๆ ที่หอวัฒนธรรมของหมู่บ้าน สมาชิกพรรค 11 คนที่เป็นชนกลุ่มน้อยเผ่าชึด มักจะหารือเกี่ยวกับวิธีการใช้ป่าหญ้าที่กว้างใหญ่เพื่อพัฒนาการเลี้ยงควายเลี้ยงวัว ยุติขนบธรรมเนียมประเพณีที่ล้าสมัย แก้ปัญหาความยากจนและหาลู่ทางพัฒนาใหม่ๆ ให้แก่คนรุ่นหลัง

“เรามีวัวแล้ว เราก็ควรดูแลให้ดี ต้องไปตัดหญ้าและพาไปกินหญ้ามากขึ้น ส่วนพื้นที่ที่ยังว่างนั้น สามารถปลูกหญ้าหรือปลูกข้าวโพดเพื่อสำรองให้แก่ฤดูหนาว”

“เราเสนอให้พรรคสาขา องค์กรเยาวชนและสมาชิกของพรรคเข้าร่วมการปลูกพืชและเลี้ยงปศุสัตว์ ส่วนสมาคมเกษตรกรควรเพิ่มการสนับสนุนครอบครัวต่างๆ ในด้านพันธุ์สัตว์เพราะหลายครอบครัวยังขาดแคลนพันธุ์สัตว์อยู่”

“เราขอเสนอให้พรรคสาขาเป็นผู้ประสานช่วยให้เราพบปะสังสรรคกับชนกลุ่มน้อยเผ่าอื่นๆ ในจังหวัดกว๋างบิ่งเพื่อเรียนรู้ประสบการณ์มากขึ้น”