( VOVWORLD )-ฮานอยมีวัดวาอารามอันเก่าแก่และเป็นที่รู้จักแพร่หลายหลายแห่งไม่ว่าจะเป็นวัดหมดกดหรือวัดเสาเดียว วัดเจิ๊นก๊วกและวัดกว๊านซื้อ  แต่มีวัดอีกแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ริมทะเลสาบโห่เตยหรือเวสเลคที่ถือว่าเป็นวัดที่เก่าแก่ที่สุดของฮานอยนั่นคือ วัดหวั่งเอิน 

วัดหวั่งเอิน

วัดหวั่งเอินตั้งอยู่ในหมู่บ้านกว่างบ๊าที่ปลูกไม้ประดับไม้มงคลที่ขึ้นชื่อของฮานอยและเป็นโบราณสถานทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมรวมทั้งมีทัศนียภาพที่สวยงามอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของนครหลวง   ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ระบุว่า  หมู่บ้านกว่างบ๊าถูกก่อตั้งขึ้นมาตั้งแต่สมัยของนายพลฝุ่งฮึงที่ปรีชาสามารถ ท่านได้รบชนะข้าศึกถางผู้รุกรานจากทิศเหนือเมื่อปีค.ศ. ๗๙๑   กาลเวลาผ่านพ้นไป  หมู่บ้านโบราณกว่างบ๊าได้กลายเป็นรู้จักไม่เพียงแต่ในการปลูกไม้ประดับเท่านั้น หากยังขึ้นชื่อจากการเป็นสถานที่วัฒนธรรมพื้นเมืองอันเก่าแก่ด้วยสินค้าเฉพาะถิ่นและโบราณสถานทางประวัติศาสตร์ไม่ว่าจะเป็นชากลิ่นดอกบัวหลวง ต้นส้มจิ๊ดประดับและโบราณสถานประวัติศาสตร์คือวัดหวั่งเอินที่ตั้งอยู่ริมทะเลสาบโห่เตยหรือเวสเลคและมีบรรยากาศที่สงบเงียบท่ามกลางเสียงเคาะเกราะไม้และเสียงสวดมนต์ที่ทำให้เรามีสมาธิและจิตใจโปร่งใส

รูปปั้นลงรักฉาบแดง

วัดหวั่งเอินได้รับการก่อสร้างในสมัยราชวงศ์หลีราวปีค.ศ. ๑๐๑๙ – ๑๐๘๘ และได้รับการก่อสร้างใหม่ให้ใหญ่ขึ้นในช่วงปีค.ศ. ๑๖๒๓ – ๑๖๕๗ โดยพระราชธิดาในกษัตริย์เหงวียนหว่าง ตั้งแต่นั้นมาจนถึงปัจจุบัน วัดหว่างเอินยังคงได้รับการอนุรักษ์และคงเสน่ห์ไว้ได้ไม่ว่าจะเป็นสถาปัตยกรรมสไตล์เขตที่ราบแม่น้ำโห่งหรือแม่น้ำแดง หอระฆังสูงลิ่วท่ามกลางบรรยากาศของทะเลสาบโห่เตยหรือเวสเลค ต้นลำใยโบราณหลายคนโอบ ลานวัดที่ปูด้วยกระเบื้องสีแดง ศาลาวัดและพระอุโบสถต่างๆถูกตะใคร่จับและประตูไม้ที่สีตกตามกาลเวลา  แต่วัตถุโบราณที่โดดเด่นของวัดคือ รูปปั้นลงรักฉาบแดง ๓๐ รูปซึ่งเป็นศิลปะสมัยราชวงศ์เลและเหงวียนราวศตวรรษที่ ๑๗ และ ๑๘ ที่ได้ทำอย่างประณีตสวยงาม ที่น่าสนใจคือ รูปเจ้าแม่กวนอิมนามห่ายที่สวมผ้ากาสาวพัสตร์กำลังนั่งสมาธิบนฐานรูปบัวหลวงที่สะท้อนความสามารถและฝีมือชั้นเยี่ยมของช่างศิลป์สมัยโบราณ รศ.ดรเหงวียนโด่บ๋าว นักวิจัยวิจิตรศิลป์เคยมาเที่ยวชมวัดหว่างเอินหลายครั้งเผยว่า  “ รูปปั้นแต่ละรูปไม่เหมือนกัน ผมมีความรู้สึกว่ารูปปั้นเหล่านั้นแกะสลักมาจากตัวอย่างชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าของกำนัน ผู้ใหญ่บ้านหรือผู้สูงอายุของหมู่บ้านที่ได้รับความเคารพนับถือจากชาวบ้าน  ซึ่งสะท้อนความคิดสร้างสรรค์ของช่างแกะสลัก ”

สถูปภาบในบริเวณวัด

ระฆังใบใหญ่ของวัดหวั่งเอินถูกหล่อจากทองแดงตั้งแต่รัชกาลแก๋งฮึงที่ ๓ ค.ศ. ๑๗๔๓ ซึ่งสูง ๑.๕ ม. เส้นผ่าศูนย์กลาง ๐.๘ เมตร  ภายในบริเวณวัดมีศิลาจารึกและสถูปน้อยใหญ่ใต้แมกไม้ไม่ว่าจะเป็นต้นจำปีที่ส่งกลิ่นหอมรัญจวนใจ ทำให้ผู้มาทำบุญที่วัดหรือมาเที่ยวชมมีจิตใจสงบ นายเหงวียนโด่บ๋าวรู้สึกประทับใจบรรยากาศของวัดและเผยว่า เมื่อเข้าไปในบริเวณวัดเราได้สัมผัสกับอากาศบริสุทธิ์ หลุดพ้นจากความจอแจในตัวเมืองและมลพิษทางเสียง และได้ปล่อยภวังค์ในบรรยากาศแห่งความเป็นพุทธศาสนาและมรดกวัฒนธรรมอันเก่าแก่ของประเทศ

เจ้าอาวาสของวัด

เนื่องจากมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม ปีค.ศ. ๑๙๙๑ วัดหวั่งเอินจึงได้รับการรับรองเป็นโบราณสถานทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของชาติจากกระทรวงวัฒนธรรม การกีฬาและการท่องเที่ยว  และกลายเป็นจุดนัดพบทางพุทธศาสนาของนักท่องเที่ยวชาวเวียดนามและชาวต่างประเทศ  จากที่ตั้งอยู่ริมทะเลสาบโห่เตยหรือเวสเลค วัดหวั่งเอินเปรียบเสมือนเป็นโน้ตดนตรีที่นิ่งเงียบท่ามกลางกระแสการพัฒนาอย่างรวดเร็วของฮานอย  เมื่อมานมัสการวัดหวั่งเอินท่านจะได้ดื่มด่ำในวัฒนธรรมโบราณแห่งกรุงทังลองหรือกรุงฮานอยนับพันปี ./.

บรรยากาศภายในวัด

รูปปั้นประดิษฐานภายในวัด

มุมหนึ่งในบริเวณวัด