การพิชิตภูฟานซีปานสูง ๓,๑๔๓ เมตรนั้นต้องผ่านผาหินลาดชัน ลื่นไถลและลานโคลนตม ซึ่งลำบากมากแต่ก็ไม่ทำให้นักท่องเที่ยวที่ชอบการผจญภัยย่อท้อ ทีมของนางสาวเซืองถิ่เหวียตเอี๊ยนที่อาศัยและทำงานในฮานอยประกอบด้วยสาวสองคนและชายหนึ่งคนก็อยากไต่ขึ้นยอดเขาฟานซีปานที่น่าเร้าใจนี้เช่นกัน  นางสาวเหยี่ยวลินห์สมาชิกที่อายุน้อยที่สุดของทีมคุยกับพวกเราว่า  “ คนรุ่นใหม่พวกเราอยากพิชิตสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่น่าเร้าใจ  การไต่เขาฟานซีปานครั้งนี้ถือเป็นการผจญภัยเพราะหนูยังไม่มีประสบการณ์ อีกทั้ง  ธรณีสัญฐานไม่ราบที่ต้องขึ้นที่สูงและลงที่ราบและระยะทางไกลมากดังนั้นทีมของหนูต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมาก ”

ทะเลเมฆปกคลุมภูผาฟานซีปาน

ทีมของนางสาวเซืองถิ่เหวียดเอี๊ยนเดินทางจากจ่ามโกน ประตูอุทธยานแห่งชาติหว่างเลียนเซินที่อยู่เหนือระดับน้ำทะเล๑,๘๐๐ เมตร ช่วงทางนี้ยาว ๑๖ กิโลเมตรต้องใช้เวลา ๑ คืนกับ ๒ วันเหมาะสำหรับนักไต่เขาสมัครเล่นและนักท่องเที่ยว  ระยะทางแรกยังสะดวกอยู่  พวกเขาต้องเดินผ่านทางที่ไม่ลาดชันมากนักและลำธารเล็กๆที่คดเคี้ยวใต้ร่มไม่ให้ความร่มเย็นทำให้นางสาวเอี๊ยนกับเพื่อนสองคนรู้สึกสบายมาก   ยิ่งไต่ขึ้นพวกเขาจะได้พบกับวิวสวยๆของป่าที่มีต้นไม้โบราณให้ความรุ่มรื่นและเหยียบบนพรมใบ้ไม้ที่ร่วงหล่นหนาท่ามกลางเสียงนกร้องเจื้อยแจ้วเสียงลำน้ำไหลจากร่องหินและบรรยากาศที่สงบเงียบของป่าทึบ  แต่ยิ่งไต่สูงขึ้นเราก็รู้สึกว่า ก้าวเท้าจะหนักขึ้นและรู้สึกถึงไอหมอกที่เกาะตามผิวหน้าและผม  นางสาวเหวียดเอี๊ยนที่เป็นพี่ใหญ่และเดินนำหน้าทีมถึงต้องการความช่วยเหลือและกำลังใจจากเพื่อนร่วมเดินทางและนักท่องเที่ยว  นางสาวเหวียดเอี๊ยนกล่าวว่า  “ สุขภาพสำคัญต่อการไต่เขา แต่ความตั้งใจอย่างแน่วแน่ก็สำคัญไม่แพ้เลยทีเดียว  มีพี่คนหนึ่งที่เป็นเพื่อนร่วมเดินทาง พี่เขารูปร่างผอมเรียวและมีอายุสูงกว่าดิฉันเยอะมากแต่ยังตั้งใจพิชิตยอดเขาฟานซีปานให้ได้  ดิฉันต้องไต่ขึ้นยอดเขาฟานซีปานให้ได้เพื่อพิสูจน์ให้เห็นว่า สามารถเอาชนะตัวเองได้  บางครั้งรู้สึกย่อท้อจนอยากเลิกกลางคันแต่ภาพของพี่คนนั้นทำให้ดิฉันมีกำลังใจฟันฝ่นทุกอย่างเพื่อพิชิตยอดเขาที่สูงที่สุดของเวียดนาม ”

ทางเดินขึ้นภูฟานซีปาน

          แม้จะลำบากมากน้อยเพียงใด แต่พวกเขาได้ชมความสวยงามของธรรมชาติที่สมบูรณ์ของเทือกเขาหว่างเลียนเซินที่สูงตระหง่านจนทำให้นางสาวเหยี่ยวลินห์อดแสดงความชื่นชอบไม่ได้ขณะที่อยู่ท่ามกลางทะเลเมฆ  “ ทุกคนมักจะกล่าวถึงการล่าเมฆ บนเส้นทางที่เราเดินนั้น หนูเห็นทะเลเมฆด้านหลัง หนูจึงร้องเสียงดังว่า ดิฉันได้เห็นทะเลเมฆครั้งแรกในชีวิตแล้ว และอยากบินท่ามกลางทะเลเมฆดังกล่าว ”

สำหรับนายเหงียะนั้น แม้ออกกำลังกายเป็นประจำแต่ประสบการณ์ในหนึ่งวันที่ผ่านมาไม่เหมือนที่เขาคิด นายเหงียะกล่าวว่า  “ การไต่เขาของจริงแตกต่างกับที่เคยคิดไว้ ซึ่งนอกจากต้องไต่เขาเองแล้ว จิตใจแห่งทีมเวิร์คและการให้กำลังใจกันก็สำคัญยิ่ง  ทิวทัศน์ธรรมชาติเปลี่ยนแปลงไปมากจากไหล่เขาฝั่งนี้ไปยังไหล่เขาฝั่งโน่น  มองลงไปจะเห็นทะเลเมฆสวยมาก  เมื่อไต่ถึงจุดที่มีความสูง๒,๘๐๐ เมตรรู้สึกเหนื่อยมาก พอตกค่ำอากาศหนาวจัด ”

ยืนบนยอดเขาฟานซีปานท่ามกลางลมแรงและทะเลเมฆ เรารูสึกภูมิใจมากที่สามารถพิชิตภูผาสูงที่สุดของเวียดนาม ทั้งนี้และทั้งนั้นทำให้ความเหนื่อยล้าหายไปสนิท เหลือแต่เพียงความสุขที่มือได้แตะป้ายบอกความสูง๓,๑๔๓เมตรเหลือที่จะบรรยายได้ ./.