 การพบปะที่อบอุ่น |
ถึงแม้เราจะไปถึงก่อนเวลานัดประมาณ 10 นาทีแต่พวกเราก็พบว่านาย ตวนซาราช รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงประชาสัมพันธ์กัมพูชาและอดีตประธานสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศกัมพูชาได้มายืนรอเราที่ห้องโถงใหญ่แล้ว ซึ่งในตอนแรกเราก็รู้สึกเกร็งๆแต่เมื่อได้จับมือทักทายและพูดคุยกับท่าน เราก็รู้สึกสนิทกันมากขึ้นและเราก็ประทับใจเป็นอย่างมากเมื่อได้เห็นภาพและสิ่งของเกี่ยวข้องถึงสถานีวิทยุเวียดนามได้ถูกเก็บรักษาและจัดแสดงไว้ที่นี่ เรานั่งคุยกับเจ้าหน้าที่อาวุโสของสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งชาติกัมพูชาในห้องทำงานอยู่ใกล้กับเขตอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียง โด่ยบ่าเบง พวกเรารู้สึกเหมือนว่ากำลังนั่งดื่มชากับพี่น้องและเพื่อนร่วมงานในสถานีวิทยุเวียดนาม นาย ตานจาน รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงประชาสัมพันธ์กัมพูชาเล่าว่า "วันนี้ ผมได้พบปะกับเพื่อนๆเจ้าหน้าที่ของสถานีวิทยุเวียดนาม ซึ่งทำให้เรานึกถึงอดีตและจุดเริ่มต้นของสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศกัมพูชา เมื่อก่อนเราไม่เคยคิดเลยว่า จะมีชีวิตที่ดีเหมือนในวันนี้ วันที่ 7 มกราคมปี 1979 เป็นวันที่ประเทศกัมพูชาได้รับการก่อตั้งเป็นครั้งที่ 2 เราโชคดีที่วันนี้ได้นั่งพูดคุยกับเพื่อนเก่าและทบทวนความทรงจำของเราเกี่ยวกับเพื่อนร่วมงานคนเวียดนามที่ได้เคียงบ่าเคียงไหล่กับเราในช่วงที่ลำบากยากเข็ญ"
 คุณ ตานจาน เป็นเจ้าหน้าที่รุ่นแรกๆของสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศกัมพูชา |
คุณ ตานจาน เป็นเจ้าหน้าที่รุ่นแรกๆของสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศกัมพูชาเล่าให้ฟังว่า หลังจากที่ช่วยประชาชนกัมพูชาโค่นล้มระบอบพอลพต รัฐบาลเวียดนามได้ส่งผู้เชี่ยวชาญมาช่วยเหลือกัมพูชาฟื้นฟูประเทศในทุกด้าน โดยวิทยุกระจายเสียงเป็นหนึ่งในด้านที่ได้รับความสนใจเป็นอันดับต้นๆ เขาบอกว่า “เพื่อแบ่งเบาความเดือดร้อนกับประเทศกัมพูชาที่เพิ่งหลุดพ้นจากภัยฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ท่านประธานสถานีวิทยุเวียดนามในตอนนั้นคือท่านเจิ่นเลิมได้ส่งเจ้าหน้าที่ที่มีทักษะความสามารถของสถานีวิทยุเวียดนามมาเป็นผู้เชี่ยวชาญเพื่อให้การช่วยเหลือสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศกัมพูชา เจ้าหน้าที่สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศกัมพูชาเรายังคงจดจำภาพแห่งความกระตือรือร้นและการให้ความช่วยเหลืออย่างรอบคอบของผู้เชี่ยวชาญเวียดนามเช่น คุณควา คุณทั้ง คุณญือและคุณหวูหาย เป็นต้น ซึ่งเป็นช่างเทคนิคและบรรณาธิการรุ่นแรกๆที่มาฝึกอบรมให้แก่พวกเราในช่วงเริ่มแรก”
เมื่อเล่าถึงเรื่องนี้ คุณตานจานได้เงียบไปแล้วหันไปมองยอดไม้ข้างนอกหน้าต่าง ใช้มือปาดน้ำตาและเล่าต่อไปว่า ก่อนที่ประเทศกัมพูชาได้รับการปลดปล่อย ช่างเทคนิคทุกคนของกัมพูชาได้ถูกสังหารโดยพอลพต ดังนั้นทุกอย่างต้องกลับมาพัฒนาจากจุดเริ่มต้น “คนกัมพูชามีคำพูดที่ว่า “ใครสอนวิธีจับปลาให้เราก็ถือเป็นผู้ที่มีบุญคุณ” แต่เพื่อนคนเวียดนามสอนเราทั้งวิธีการจับปลาและให้ปลาแก่เราด้วย ช่วยเหลือเราเรื่องอาหาร สอนการทำงานและถ่ายทอดประสบการณ์ให้ โดยบรรณาธิการทุกคนต่างไม่เคยได้เรียนเรื่องการทำข่าวแต่ได้รับการถ่ายทอดความรู้เรื่องนี้จากผู้เชี่ยวชาญเวียดนามอย่างกระตือรือร้น หลังจากนั้นเราก็นำมาสอนให้เพื่อนร่วมงานรุ่นต่อๆไป ขณะนั้น บางทีหลายเรื่องที่ผู้เชี่ยวชาญเวียดนามต้องสอนเราหลายครั้งแต่พวกเขาก็อดทนสอนให้เรา ส่วนพวกเราก็พยายามเรียนทั้งวันทั้งคืนเพื่อสามารถทำงานได้”
 คุณ บัว วันนาริต (ขวา) กล่าวถึงความทรงจำในการทำงานกับผู้เชี่ยวชาญของสถานีวิทยุเวียดนาม |
เมื่อกล่าวถึงความทรงจำในการทำงานกับผู้เชี่ยวชาญของสถานีวิทยุเวียดนาม คุณ บัว วันนาริต ผู้ประกาศข่าวของสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศกัมพูชาเล่าว่า “ผมยังจำวันแรกที่เข้าร่วมการอ่านข่าวออกอากาศสดของสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศกัมพูชาในวันฉลองการปลดปล่อยกรุงพนมเปญ 7 มกราคมปี 1980 ขณะนั้น มีผู้เชี่ยวชาญคนเวียดนามสองคนคือคุณชีและคุณกวางนั่งใกล้เราในห้องอัดเสียงและให้กำลังใจเราเมื่อเห็นว่าเราตื่นเต้น คุณชีก็ตบหลังผมเบาๆพร้อมบอกว่า “ไม่ต้องตื่นเต้น อย่ากังวลมาก” ภายใต้การดูแลของผู้เชี่ยวชาญเวียดนามทำให้การออกอากาศในวันนั้นประสบความสำเร็จและพวกเราก็กอดกันด้วยความยินดีเป็นอย่างมาก”
เราอำลากันเมื่อท้องฟ้าเริ่มมืดและก็ยังคงรู้สึกเสียดายที่น่าจะมีเวลามากกว่านี้เพื่อจะได้ฟังความทรงจำต่างๆของเจ้าหน้าที่สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศกัมพูชาเกี่ยวกับผู้เชี่ยวชาญเวียดนามที่มาช่วยกัมพูชาในช่วงที่เริ่มก่อตั้งใหม่ๆแต่ถึงกระนั้น เราก็ได้ซาบซึ้งในไมตรีจิตรมิตรภาพและความรักใคร่ที่ไม่มีวันเสื่อมคลายระหว่างผู้สื่อข่าวของสถานีวิทยุทั้งสองแห่ง และเพลง "คุณครับ อย่าเพิ่งกลับนะ" ที่เจ้าหน้าที่สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศกัมพูชาร้องให้พวกเราฟังกันกลับเหมือนได้ตามไปกับเราบนเส้นทางกลับบ้าน./.