ความงามของวัด Lang (หลาง)

วัด “หลาง” ตั้งอยู่ที่ถนนวัดหลาง ได้รับการก่อสร้างในสมัยราชวงศ์ลี้เถิ่นตง ค.ศ 1128-1138 บนที่ดินเก่าของครอบครัวคุณ ตื่อวิงห์ ซึ่งเป็นบิดามาารดาของพระครู ตื่อด่าวแห่ง พระครู ตื่อด่าวแห่งเข้าบวชที่วัดเฝิดติ๊ก กรุงฮานอย และได้ไปศึกษาวิชามหาเวทไตยเทียนจนสามารเหาะเหินเดินอากาศและดำดิน หลังจากนั้นตื่อด่าวแห่งได้ออกธุดงค์นั่งกรรมฐานที่ภูส่ายเซินและกลับชาติไปเกิดเป็นลูกชายของสุ่งเหี่ยนเห่า ซึ่งเป็นพระอนุชาของกษัตริย์ลี้เญินตงต่อจากนั้นก็ขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์ลี้เถิ่นตง ปัจจุบันนี้วัดหลางเป็นวัดที่บูชาทั้งพระครูตื่อด่าวแห่งและกษัตริย์ลี้เถิ่นตง

ป้ายเขียนคำ “ด๋ายตื๋อเหี่ยนเด๊ฮว้าเถิ่น” เล่าเรื่องกลับชาติไปเกิดใหม่ของพระครูตื่อด่าวแห่ง

วัดหลางมีอีกชื่อหนึ่งคือ “เชียวเถี่ยนตึอ” ซึ่งป้ายของวัดได้ถูกทำขึ้นเมื่อปี 1656 ที่อธิบายเกี่ยวกับชื่อของวัดว่า “เป็นสถานที่แห่งความโชคดีและเป็นสถานที่ประสูติของพระครูตื่อด่าวแห่ง”

ส่วนป้ายแกะสลักคำกลอน “ด๋ายตื๋อเจียวเถี่ยนตื๋อ” คาดว่าทำขึ้นในยุคเลจุงฮึงซึ่งถูกตั้งไว้ที่หิ้งบูชาหลักของวัด

งานวิจัยของรองศาสตรจารย์ เจิ่นเลิมเบี่ยน ได้ระบุว่า วัด “หลาง” วัด “ไถ่” และวัด “แกว” คือวัดโบราณ 3 แห่งที่มีวิหารเพื่อการสักการะบูชา โดยในวัดหลางนอกเหนือจากการบูชาพระพุทธก็มีการบูชาพระเทพตื่อด่าวแห่ง

วัดมีสองประตูคือประตูในและประตูนอกที่เรียกว่า “ตามกวาน” คล้ายกับในพระราชวังของกษัตริย์ในยุคเลจุงฮึงช่วงปี 1533-1789